Mnich i pistolet, Plastikowe pistolety, Rodzaje dobroci… filmy, które warto obejrzeć w tym tygodniu

Mnich i pistolet – Ma

Dramat napisany przez Pawo Choyning Dorji, 1 godzina 47 minut

Znajduje się w Bhutanie, Mnich i pistolet, autorstwa Pawo Choyninga Dorji, ma tę niemal naiwną świeżość płynnych dzieł. Ten mały górzysty kraj, położony pomiędzy Chinami a Indiami, przez wiele lat żył pod władzą króla szanowanego przez swój lud. W 2006 roku ten 51-letni król podjął decyzję o abdykacji z tronu, aby otworzyć swój kraj na globalizację. Wtedy Bhutańczycy, głównie wiejska ludność, odkryli telewizję, Internet… i demokrację. O to właśnie chodzi w tym nominowanym do Oscara filmie fabularnym. Mnich i pistolet Zaczyna się od oszałamiającego pokazu krajobrazu. W dolinie zdominowanej przez słupy energetyczne podążamy za młodym mnichem buddyjskim niosącym przez ramię butlę z gazem. Jest rok 2006. W odległej wiosce przedstawiciel rządu uczy młodych i starszych na temat demokratycznego głosowania, ponieważ w kraju odbywają się ważne wybory białych. Jednak Bhutańczycy nadal sprzeciwiają się tej zmianie. Podczas gdy młoda kobieta z miasta była zajęta gromadzeniem mieszkańców górskiej wioski, młody mnich niosący butlę z gazem dotarł do celu. Oddaje swój łup wielkiemu lamie, który ostro go rozdziela. „Potrzebuję broni. Możesz ją znaleźć?” Po co, do cholery, lama potrzebowała broni? Film zamienia się w swego rodzaju wyścig z czasem, który jest całkowicie surrealistyczny.
Mnich i pistolet Jest to opowieść o powolnej konsolidacji demokracji w izolowanym przez wieki państwie feudalnym, zagubionym w rozległych pasmach górskich Himalajów. Rozwój organizacyjny

Przeczytaj takżeNasza recenzja książki Mnich i pistolet: pokojowe przebudzenie w Bhutanie

Plastikowe pistolety – Ma

Komedia Jean-Christophe’a Meurisse’a, 1 godzina i 36 minut

Trzeba było to powiedzieć od razu. Xavier Dupont de Ligonnès nie ma łatwo w Argentynie. Przepraszam, nie XDDL, ale Paul Bernardin, podejrzany o zabicie żony i trójki dzieci i zakopanie ich pod balkonem, który zniknął bez pozostawienia adresu. Policja jest na krawędzi. Aresztowanie podejrzanego na lotnisku w Kopenhadze najwyraźniej nie miało z tym nic wspólnego. Musisz obejrzeć zabawny dialog na Zoomie pomiędzy francuskimi policjantami i ich duńskimi odpowiednikami, z tą repliką Wincentego Didiana : „Mamy tradycję pomyłek sądowych”.Pomyłka pozwala dwóm śledczym z Facebooka rozpocząć własne dochodzenie. Upijają się w domu przestępczym, przesłuchują sąsiadów i zacierają ślady. W Ameryce Południowej zabójca cytuje Victora Hugo i rozpoczyna życie od nowa. Brodaty Laurent Stocker ma w sobie wystarczająco dużo tajemnic, by wywołać tępy niepokój. Uczył się hiszpańskiego i nosił białe garnitury.
Film idzie we wszystkich kierunkach. To jest jego zaleta. Palce w pięści, Jean-Christophe MorrisKrwawa pomarańcza ) uważa, że ​​ma przede wszystkim pełne prawo bezwstydnie przejąć tę słynną wiadomość. Sesje zmieniają się jak talia kart w rękach mistrza pokera.
Żart się opłaca. Nie słabnie ani na sekundę. Patrzymy na wynik zdziwionymi i zachwyconymi oczami. Grupa aktorów wydaje się być zachwycona pojawieniem się w napisach końcowych, choćby tylko przez krótki czas. Mookie i Monty Python znaleźli swojego następcę. W.

Przeczytaj takżeNasz przegląd plastikowych pistoletów: ich różne szkody

Bez dźwięku: pierwszy dzień– Ma

Horror Michaela Sarnosky’ego, 1 godzina i 39 minut

Mieliśmy rację, zastanawiając się, dlaczego Hollywood poczuło się zmuszone dodać trzecią część serii horrorów bezgłośniePierwsze dwa filmy były bardzo udane. tylko adres, Bez dźwięku: pierwszy dzień , zwiastuje najgorsze. W 2018 roku niespodziewany sukces debiutanckiego filmu reżysera Johna Krasińskiego zapoczątkował całą niemą sagę Emily Blunt, w której matka broni swojej odizolowanej rodziny w swoim domu w Fort Laramie, gdy świat zostaje nagle najechany przez pozaziemskie potwory o niekontrolowanej mocy. Trzy lata później ukazała się nieco luźniejsza i być może głębsza kontynuacja, podnosząca napięcie na wyższy poziom dzięki pomocy załamanego ojca, który stał się mizantropijnym Robinsonem Crusoe (Cillian Murphy, Cesarz).

Trzeba przyznać, że ten trzeci film w reżyserii Michaela Sarnosky’ego okazał się bardzo mądry. Bez dźwięku: pierwszy dzieńOdnawia koncepcję ludzkości skazanej na przetrwanie przy jak najmniejszym hałasie. Pomysł jest świetny. Tym razem śledzimy inwazję tych kochanych, wielkousznych stworzeń, które wypatrują najmniejszego błędu, oczami młodej kobiety znajdującej się pod opieką paliatywną, i tak skazanej na śmierć (Lupita Nyong’o, Discovery w Czarna pantera Saga Gwiezdne WojnyLub My )… Kolejna zmiana paradygmatu, zamiast rozgrywać się na amerykańskiej wsi lub w lesie, akcja rozgrywa się bezpośrednio w sercu Nowego Jorku. Następnie reżyser zabawnie przywołuje apokaliptyczne obrazy, nawiązujące do wszystkich postapokaliptycznych filmów z lat 70., począwszy od Zielone słońce (1973) do Nowy Jork już nie odpowiada (1975) przeł Niedobitek(Omega, człowieku (1971)… mądry, napięty, rytmiczny, Bez dźwięku: pierwszy dzień Opuszcza więc brzegi grozy, by zbliżyć się do brzegów radykalnej i nihilistycznej fantastyki naukowej. Zakład był odważny. To sukces. Rozwój organizacyjny

Rodzaje działalności charytatywnej – możesz zobaczyć

Dramat Yorgosa Lanthimosa, 2:44 godziny

Według Francois Truffauta „Kino to sztuka sprawiania, że ​​piękne kobiety robią piękne rzeczy”. Według Yorgosa Lanthimosa jest to raczej sztuka nakłonienia pięknych kobiet do strasznych rzeczy. Emma Stone jest w dobrej sytuacji, aby się tego dowiedzieć. Rodzaje działalności charytatywnej To już trzecia współpraca hollywoodzkiej gwiazdy z greckim reżyserem. Już był upokorzony Ulubiony, nadużycie w biedne stworzenia,Stone powstaje w nowej opowieści Lanthimosa (Szarańcza zabijająca świętego jelenia ). Pomiędzy samookaleczeniem a wypadkami samochodowymi niewiele można oszczędzić Rodzaje działalności charytatywnej. Film jest trylogią składającą się z trzech odrębnych i niezależnych części, w których ci sami aktorzy wcielają się w różne postacie. Trzy historie łączy wspólny temat. Można to podsumować jednym słowem: wpływ. E.S.

Przeczytaj takżeNasz przegląd rodzajów życzliwości: Życzliwość według Lanthimosa

Dziecko, które zmierzyło świat – Unikać

Dramat napisany przez Takisa Kandelisa, 1 godzina i 44 minuty

Cios jest mocny. Jeszcze tego samego dnia zostaje wyrzucony z agencji deweloper greckiego pochodzenia (Bernard Campan) dowiaduje się o śmierci córki, której nie widział od dwunastu lat. Wciąż zszokowany tą wiadomością Alexandre Varda wyjechał do Grecji, aby sprowadzić ciało z powrotem do swojego kraju. Tam ze zdziwieniem odkrywa, że ​​jest dziadkiem dziewięcioletniej dziewczynki chorej na autyzm… Biznesmeni nie muszą długo przychodzić do niego, bo działkę pod domem jego córki z widokiem na morze można przekształcić w ścieżka do wspaniałego kompleksu hotelowego… Na podstawie powieści Lamtina Arditiego, Dziecko, które zmierzyło światDrugi film Takisa Kandelisa, który przez wiele lat był szefem fabuły w TF1, poruszyłby ludzi w szantach. Niestety, ten łzawy film fabularny jest tak przewidywalny i linearny, że wywołuje jedynie przyjemną nudę połączoną z niepohamowanym poczuciem déjà vu. Mądre eksponowanie banalności płaczu pozostaje na swoim miejscu. Nawet Campan wydaje się nieswojo w roli zrzędliwego staruszka, który mięknie przed wnukiem. Gdybyśmy nie mieli wątpliwości co do szczerości firmy, rzucilibyśmy skromną zasłonę na ten piękny film telewizyjny nakręcony na kinowych sterydach… Rozwój organizacyjny