Koniec niewinności, bardziej dojrzała kontynuacja

Pierwsze uruchomienie gry daje przede wszystkim możliwość docenienia wielu opcji dostępności i personalizacji doświadczenia. Częstotliwość komunikatów pomocy wypowiadanych przez naszych towarzyszy, niezależnie od tego, czy wyświetlany jest każdy element interfejsu, potencjalna automatyzacja (rzadkich) QTE, tryb niezłomny i wiele innych dostępnych parametrów, dzięki którym każdy może dostosować przygodę do swoich potrzeb lub preferencji. Jeśli Twój sprzęt na to pozwala, oczywiście radzimy maksymalnie zwiększyć opcje opłat, ale wiesz, że w każdym razie otrzymasz dobry wizualny policzek. Jeśli A Plague Tale Innocence jest zbyt interesująca graficznie, Requiem robi dodatkowy krok. Les expressions faciales nie nous déplorions l’absence il ya trois ans sont par exemple bel et bien présentes cette fois-ci, et parfaitement dignes d’un jeu de 2022. near. Przede wszystkim niektóre krajobrazy naprawdę zapierają dech w piersiach. Czy to efekt doświadczeń zdobytych w grze Flight Simulator? Jednak panoramiczne widoki na góry, plaże i łąki sprawią, że będziesz chciał wędrować po czterech zakątkach Francji, ponieważ lśni tu średniowiecze sprzyjające medytacji, efektom świetlnym i meteorologii z niesamowitą precyzją. Scenariusz nie waha się skłonić nas do podróżowania, w tym wzburzonego morza, i możemy powiedzieć, że widzimy kraj, piękno! Jeśli masz wątpliwości, rzucimy okiem na nasze domowe zrzuty ekranu, które z pewnością są fałszywe.

Hugo, Król Szczurów

Zgodnie z reputacją pierwszego odcinka, A Plague Tale pozostaje grą o mrocznym motywie, w której główną rolę odgrywają myszy. Wciąż inwazyjne i niebezpieczne, te gryzonie z piekła rodem są nadal inwazyjne i widać, że ich liczba mnoży się na tym oddziale. Według twórców maksymalna liczba myszy wyświetlanych na ekranie, która w Innocence wynosiła 5000, wzrasta w Requiem do… 300 000! Nie bawiło nas liczenie ich po kolei, ale możemy ręczyć, że niektóre sceny naprawdę przytłaczają nas gryzoniami, które dosłownie wybuchają pełną falą. Jeśli te roje myszy są odpowiednie dla niektórych łańcuchów pościgowych, często służą one jako ukradkowy element przygody. Aby posuwać się naprzód w określonych miejscach, musisz biegać we właściwym czasie we właściwym czasie lub odwrotnie, gasić płomienie niesione przez wrogów, dopóki nie zostaną pochłonięte przez wrogów.

Aby wnieść trochę nowej krwi do tych mechanizmów, Hugo jest teraz w stanie komunikować się z grupami myszy średniej wielkości. To pozwala mu najpierw obserwować sylwetki ludzi w krajobrazie, ale także kontrolować pobliskie myszy.

Aby wnieść trochę nowej krwi do tych mechanizmów, Hugo jest teraz w stanie komunikować się z grupami myszy średniej wielkości. To pozwala mu najpierw obserwować sylwetki ludzi w krajobrazie, ale także kontrolować pobliskie myszy. Gracz może wtedy bezpośrednio przesunąć gryzonie, aby rzuciły się na nieszczęsnych żołnierzy w obszarze, który nie jest chroniony przez światło lub ogień. Hugo nie jest z Amecią cały czas lub nie zawsze może korzystać ze swoich mocy, ta nowość w ogóle nie zaburza równowagi gry. Starsza siostra rodu ma również prawo do rozszerzonych umiejętności, dzięki nowemu systemowi łączącemu broń i alchemię. Mówiąc prościej, powiedzmy, że Amicia ma cztery różne rodzaje rzutów (ręka, gliniany garnek, proca, kusza), cztery receptury chemiczne (zapalnik do podpalania, gaszenia ognia, krok do nadmuchiwania, zapach wabiący myszy) oraz pełna wolność stowarzyszania się ze sobą. Na przykład trafienie bełtem z kuszy pokrytej Igniferem na drewnianej desce stworzy nowe źródło światła, podczas gdy rzucenie odpowiedniej ilości smoły we wroga spowolni go i ułatwi podpalenie. System ten pozwala rozwiązać niektóre zagadki środowiskowe, ale także wzbogacić bitwy.

Hugo nie jest sam

Nigdy nie oszczędzaj na drobnej dodatkowej mechanice gry, Requiem daje nam również możliwość wydawania rozkazów postaciom, które towarzyszą Amicii (rzadko jest ich więcej niż jedna na raz). Na przykład potężny Arnaud może zostać wysłany na wroga, aby go zabić, podczas gdy Sophia może użyć pirackiej piły, aby podpalić wysoką trawę i odwrócić uwagę wrogów lub zwiększyć promień niektórych źródeł światła. Warto zauważyć, że podobnie jak jego poprzednik, Requiem sprawia, że ​​ci towarzysze są bolesni lub obezwładniający, chociaż niezliczone gry łamią zęby przy najmniejszym zadaniu eskorty. Wynika to z ich ogólnej dobrej postawy, dobrze rozwiniętej i sympatycznej osobowości, z faktu, że regularnie się odmładzają oraz z udanej obsady głosu (w języku angielskim i francuskim). Godna pochwały jest też ścieżka dźwiękowa jako całość, bo muzyka jest co najmniej tak dobra, jak muzyka niewinności, która coś mówi. Na tym etapie testów mogłeś zauważyć, że nie powiedzieliśmy jeszcze ani słowa o skrypcie. To niesamowite jak na przygodę z opowiadaniem historii, prawda? W rzeczywistości jest to całkowicie dobrowolne, aby pozostawić Ci jak najwięcej niespodzianek. Powiemy ci tylko, że czasami są uczucia i że zakończenie brzmiało dla nas absolutnie idealnie. W tym epilog po napisach końcowych. W tym scena po napisach po epilogu (nie, nie, to nie pomyłka)!

Hugo z CRYPTS

Z drugiej strony musimy zdać sobie sprawę, że gra nie lata we wszystkich punktach. Chcielibyśmy dać mu 18 lub 19, ale wiele drobnych czkawek osłabiło nasz początkowy entuzjazm. Raport techniczny zawiera zatem kilka drobnych, powtarzających się błędów. Zajmowaliśmy się złym zachowaniem niektórych myszy, postaci, która wykonuje całą swoją turę, zanim odpowiednio się ustawi, jej towarzyszom wślizgującym się do Amicii, postaciom niezależnym, które blokują nas podczas sekwencji ucieczki, raczej nagłym przejściom między niektórymi animacjami lub nawet trzymodelowy Dimensions od Amicia zaczął się lekko trząść podczas sekwencji przenoszenia. Co najbardziej zaskakujące, chociaż gra regularnie przygląda się temu, wydaje się, że ma problemy z prawidłowym zarządzaniem niewielkim efektem głębi ostrości. W niektórych ujęciach bokeh bardziej przypomina słabo przycięty tryb portretowy smartfona z niższej półki niż profesjonalny aparat. Ponadto niektóre dialogi gwałtownie padają i są wyraźnie pozbawione charakteru. A potem może to być kwestia gustu, ale mimo to odkryliśmy, że równowaga między działaniem a podstępnością zdecydowanie przemawiała na korzyść pierwszego składnika. Jest nawet jedna lub dwie sekwencje strzelanin kolejowych, które nie mają wiele wspólnego z przygodą, która, jak mamy nadzieję, opierała się na skradaniu się, która ma być emocjonalna. Allez, une dernière grogne pour la route : dans un contexte semi-realiste tel que celui-là, les personnages qui se prennent des coups d’épée ou des fèches dans le ventre et qui s’en remettent en quelques minutes, c’ no ! Tutaj ten, kto dobrze kocha, jest dobrze ukarany, jak to się mówi. Ale nie popełnij błędu: A Plague Tale Requiem to bez wątpienia bardzo piękna przygoda, którą warto objechać!