kino. Wojna i feminizm w czasach Solothurn.

W środę wieczorem startuje 58. Solothurn Film Festival (-25.1.). Na widzów czekają mocne historie, niekonwencjonalne sposoby narracji i niezwykle duża liczba filmów fabularnych.

Tematy takie jak wojna, feminizm, walka o prawa człowieka, demokracja i środowisko znajdują się w centrum tegorocznej edycji. „Filmy chcą odgrywać rolę w społeczeństwie” – powiedział na grudniowej konferencji prasowej Niccolo Castelli, nowy dyrektor artystyczny Solothurn Film Festival. Dla reżyserów jest to kwestia „włożenia palców w rany”.

W rozmowie z Keystone-ATS na dzień przed otwarciem reżyser („Atlas”) dodał, że w swoim pierwszym roku jako współdyrektor festiwalu wniesie „większą wrażliwość na filmy zrealizowane w innych językach”. i do mniejszości, które chcą wyrazić siebie”.

Wyjaśnia, że ​​„nowi filmowcy, w wieku od 25 do 40 lat, często mają co najmniej połowę swoich korzeni za granicą”. W ten sposób pośrednio szwajcarskie kino stało się „trochę bardziej międzynarodowe”.

Silne postacie kobiece

W programie 58. Festiwalu Filmowego w Solothurn szczególnie rzuca się w oczy duża liczba filmów fabularnych, a także opowieści o silnych postaciach kobiecych i kwestii pokoleń. Na przykład szwajcarsko-egipska koprodukcja „Małe duże kobiety” Nadii Fares traktuje o międzypokoleniowej walce kobiet z patriarchalnymi tabu, a „Trening widzenia – trzy kobiety i wojna” Lusi Schmid maluje portret trzech kobiet. Korespondencja wojenna podczas II wojny światowej.

Festiwal otworzy w obecności kanclerza federalnego Alaina Berseta film „Taka nadzieja” szwajcarsko-polskiego reżysera Pawła Cicka. Prezentowany jako światowa premiera dokument skupia się na Białorusi. Film koncentruje się na Andrieju Sannikowie, dyplomacie, który odegrał kluczową rolę w denuklearyzacji Białorusi w latach 90., a później kandydował na prezydenta.

zm, godz