Kapsuła Oriona po okrążeniu Księżyca wpadła do Oceanu Spokojnego

Po spędzeniu nieco ponad dwudziestu pięciu dni w kosmosie i krążeniu wokół Księżyca, kapsuła Orion NASA wylądowała w niedzielę, 11 grudnia, na Oceanie Spokojnym, oznaczając koniec misji testowej Artemis. -1, którego celem było przygotowanie do powrotu. Od ludzi na Księżyc w nadchodzących latach.

Lądowanie miało miejsce u wybrzeży meksykańskiej wyspy Guadalupe tuż przed godziną 19:00 czasu paryskiego.

Kapsuła, która nie miała na pokładzie astronauty podczas tego lotu testowego, weszła w atmosferę ziemską z prędkością 40 000 km/h i musiała wytrzymać piekielne upały 2800 stopni Celsjusza, czyli połowę temperatury na powierzchni Słońca . Głównym celem misji było przetestowanie w tych warunkach osłony termicznej kapsuły, największej osłony, jaką kiedykolwiek zbudowano (o średnicy 5 metrów).

Jedenaście parasoli, aby złagodzić jego upadek

Podczas spektakularnego opadania statek kosmiczny został najpierw spowolniony przez atmosferę, a następnie przez serię 11 spadochronów, aż osiągnął prędkość około 30 km/h, gdy uderzył w wodę.

Okręt marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, nazwany na cześćUSS Portland, zostały ustawione przed operacjami odzyskiwania, które NASA szkoliła od lat. Rozmieszczono również helikoptery i pontony.

Orion musi teraz pozostać w wodzie przez dwie godziny, znacznie dłużej niż gdyby astronauci byli na pokładzie, aby zebrać dane – w szczególności na temat ciepła indukowanego wewnątrz kapsuły. Następnie nurkowie przyczepią do niego kable, aby wciągnąć go na statek, którego rufa będzie częściowo zanurzona.

Następnie woda zostanie wypompowana, umożliwiając powolne osadzanie kapsułki na przewidzianym do tego celu wsporniku. Oczekuje się, że operacje potrwają od czterech do sześciu godzin od momentu lądowania. L’USS Portland Następnie jedzie drogą do San Diego na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, gdzie kapsuła zostanie zrzucona.

Orion odważył się 430 000 km od Ziemi

Powodzenie tej misji było kluczowe dla NASA, która zainwestowała dziesiątki miliardów dolarów w amerykański program powrotu na księżyc Artemis. Po powrocie ludzi na powierzchnię Księżyca jego celem było przygotowanie się do przyszłej podróży na Marsa.

W 2014 roku odbyły się pierwsze testy kapsuły, ale po niej nie opuściła ona ziemskiej orbity, a zatem powoli weszła w atmosferę (około 32 000 km/h).

W sumie tym razem statek kosmiczny pokonał ponad 2,2 miliona kilometrów w kosmosie, odkąd wystartował 16 listopada podczas pierwszego lotu nowej masywnej rakiety NASA SLS.

Orion przeleciał obok Księżyca zaledwie 130 kilometrów od jego powierzchni i zapuścił się ponad 430 000 kilometrów od naszej planety, dalej niż jakikolwiek statek kosmiczny nadający się do zamieszkania.

Artemis-2 w 2024 roku, Księżyc w 2025 roku

Odzyskanie kapsuły pozwoli na zebranie wielu danych kluczowych dla kolejnych misji. Po pierwsze, szczegółowo opisując stan statku po podróży, ale także analizując zapisy czujników przyspieszeń i wibracji, które wystąpiły na pokładzie, czy działanie kamizelki przeciwradiacyjnej.

Niektóre elementy statku powinny być również ponownie wykorzystane do kapsuły Artemis-2, która jest już dobrze rozwinięta. Ta druga misja, zaplanowana na 2024 r., zabierze załogę na Księżyc bez lądowania na nim. NASA powinna wkrótce ogłosić nazwiska wybranych astronautów.

Artemis-3, oficjalnie zaplanowany na 2025 rok, po raz pierwszy wyląduje na południowym biegunie Księżyca, gdzie znajduje się woda w postaci lodu.

Tylko 12 ludzi postawiło stopę na Księżycu dzięki misjom Apollo, a ostatni raz było to w 1972 roku, pięćdziesiąt lat temu. Tym razem program Artemis powinien wysłać tam swoją pierwszą kobietę i pierwszą kolorową osobę.

Celem NASA jest ustanowienie stałej obecności człowieka na Księżycu, z bazą na jego powierzchni i orbitującą stacją kosmiczną. Nauka życia na Księżycu powinna przetestować wszystkie technologie potrzebne do wieloletniej podróży na Marsa, prawdopodobnie pod koniec lat 30. XX wieku.