Holandia – Francja – Notatki bluesowe: odpowiedź Mbappe i obietnice Klausa

Stracił pierwszego gola w kwalifikacjach, spodziewając się dośrodkowania i otwarcia bliskiego słupka. Szkoda, bo Milano po raz kolejny pokazali swoją solidność po strzale Simonsa (36.) czy tyrańskich interwencjach. Strach przed błędem ręki (45) i nieudanym wyjściem (55) przyćmiewa jego rekord.

• Krótko… Mniej żarowe.

Nie grał w reprezentacji Francji przez 383 dni, nie było tego po nim widać. Bardzo skuteczny i zdecydowany we wszystkich swoich interwencjach, mecz rozpoczął od asysty dla Mbappe. Na tych pozycjach zawsze zachowywał się bardzo uczciwie, zawsze stwarzał zagrożenie, nawet stwarzał dobre okazje lub śmiałe ataki. Od Didiera Deschampsa oczekuje się skuteczności w obronie, a piątkowa słabość Hollanda nie pozwala na ocenę go w sektorze, w którym był mało wykorzystywany.

• Krótko… Powiew świeżości po nieudanych występach Koundé i Pavarda we wrześniu.

Zastąpił go Malo Giusto (80. minuta), a Hartmann przedryblował Holandię.

Na początku meczu stoczył mocny pojedynek z Woutem Weghorstem i wygrał bez problemu. Jeśli chodzi o powrót do składu, to w pojedynkach zawsze wykazuje ten sam spokój, jakby nic nie mogło mu się stać, nawet gdyby został uwięziony ostatnim podaniem na bramkę Bataviana i mógł zostać uwięziony za jego plecami przez Bergwijna (90) . ).

• Krótko… Szafa.

Wciągnięty w apel Weghorsta Veerman zapomniał o swoim następcy (27. miejsce). Jedyną dziwną rzeczą w meczu było to, że pod koniec meczu było zupełnie cicho, aż do samego końca, kiedy z łatwością udało mu się postawić Holendra w centrum uwagi. Spokojny w środku, nadal udowadnia, że ​​jest agentem na wybrane stanowisko.

Zwykle to on rozbija ekran, ale tym razem show skradł Jonathan Claus. Rzadko widywaliśmy go w połączeniu z Kylianem Mbappe, ale był za nim. Wieczór w cieniu, kiedy przyzwyczaja się do światła.

Cóż za wspaniała gra… Ośmiornica pomocnika po raz kolejny ustanowiła prawo. Od początku drugiej połowy jest niesamowity i jest w niewiarygodnej formie. To on trzymał pod wodą głowy Holendrów, nie mogące wyswobodzić się z jego uścisku. To bardzo proste, był zawsze tam, gdzie był potrzebny. Ale on też rozpoczął ataki. Prosto, ale skutecznie.

• Krótko… ogromny. jeszcze raz.

Założył kaganiec Van Dijkowi w kopnięciach defensywnych i pokazał swoją siłę w pojedynkach. Asysta przy pięknym, pełnym spontaniczności podaniu dla Mbappe, wywiązał się ze swojego zadania we wszystkich aspektach gry.

• Krótko… nie ma ucieczki.

Pierwsza godzina gry była intensywna, ponieważ w pierwszym meczu The Blues wykonał genialne przedostatnie podanie. Kiedy jest dostępny i otwiera przestrzeń poprzez podania, francuska gra nabiera blasku. To właśnie zrobił w Amsterdamie, zanim stopniowo utracił wpływy.

Zastąpił go Youssef Fofana (87).

Zaczął uderzenie na bramkę dobrym strzałem i to była bardzo ekscytująca pierwsza połowa godziny. Zawodnik z Monachium wykazał się inteligencją w swoich wyborach, a często także w kierunku przebiegu gry, przechylając losy meczu na swoją korzyść. Jednak, jak to często bywa, brakowało mu przejrzystości w podaniach i próbach.

• Krótko… Prawdziwy Koeman.

Zastąpiony przez Oliviera Girouda (71)

Nie strzelił gola od czterech meczów, więc Ronald Koeman pozwolił sobie na drażnienie go na konferencji prasowej. Odpowiedzią był straszny królewski sobowtór. Najpierw orzeźwienie na prawdziwą 9, a potem świetlista pralinka pod barem. Nie przesadzał, ale po prostu postąpił właściwie i nie wyglądał na zawodnika przeżywającego kryzys pewności siebie lub borykającego się z problemami fizycznymi. Świadczy o tym jego ostatni strzał pod poprzeczkę bez rozpędu przy wejściu w pole karne (86).

• Krótko… Prezydent odpowiedział.

Był zawsze w ruchu, ale rzadko używany w niebezpiecznych okolicznościach, a jego wpływ na przebieg wydarzeń był znacznie mniejszy niż jego atakujących kolegów. Nie dlatego, że nie sugerował rozwiązań, ale że nie wiedział, jak coś zmienić.

Zastąpił go Marcus Thuram (80. miejsce).