Historia ukraińskich uchodźców w Polsce od czasu inwazji rosyjskiej

Po wtargnięciu Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 r. polski reżyser Macek Hamila postanowił wykorzystać swój minivan, aby zapewnić schronienie Ukraińcom, którzy chcieli go w Polsce. To historia tej podróży opowiada o tym wyjątkowym pierwszym dziele filmowym, nakręconym w sercu poważnego kryzysu geopolitycznego.

Zaledwie trzy dni po wybuchu rosyjskiej inwazji na Ukrainę, 24 lutego 2023 roku pochodzący z Polski Maciek Hamila podjął inicjatywę, aby swoim ośmiomiejscowym minibusem pomóc Ukraińcom w ucieczce z ogarniętego wojną kraju. W tym przedsięwzięciu towarzyszy mu czterech różnych operatorów, z którymi dokumentuje doświadczenia rodzin, które łączą. W ciągu sześciu miesięcy udało mu się pomóc prawie 400 osobom. Ten bohaterski czyn wpisuje się w ogólnoświatowy wysiłek Polski, która przyjęła w tym okresie około 100 000 ukraińskich uchodźców. Pokaz jego filmu pt. „Pierre, Paper, Pistol” odbędzie się w środę, 8 listopada.

Popularna gra dla dzieci znana jako „kamień, papier, nożyce” została wymownie zniszczona przez młodego pasażera minivana Maska Hameli. Dzieciak zmienił nazwę gry na „Rock, Leaf, Gun”, co ostatecznie nadało tytuł filmowi. Poprzez tę grę słów reżyser ukazuje, do jakiego stopnia rosyjska inwazja zakłóciła codzienne życie ludzi, aż do przeniknięcia niewinności dziecięcych zabaw. Tutaj na ogół nieszkodliwe narzędzie, nożyczki, zostaje przekształcone w broń, odzwierciedlającą wojnę, która wdarła się w ich codzienne życie.

Film powstał w prosty sposób. Masek Hamila przełącza się pomiędzy dwoma ujęciami: jednym przedstawiającym podróż przez przednią szybę jego minibusa, a drugim przedstawiającym pasażerów siedzących za nim. W ten sposób jego film Pierre, Paper, Pistol stał się dokumentem drogowym. Minivan zamienia się w przestrzeń publiczną, w której obcy ludzie dzielą się swoimi wojennymi doświadczeniami, często po raz pierwszy. Wyznania te, czasem przepojone żartobliwością, ilustrują fatalistyczny dystans, jaki Ukraińcy przyjmują wobec tej tragicznej sytuacji.

Odporność tych cywilów odzwierciedla postawę władz ukraińskich, przynajmniej przez pierwsze sześć miesięcy wojny ukazanej w filmie. Każdy certyfikat minibusa jest wyjątkowy pod względem historii osobistej, ograniczeń, miejsca docelowego i różnych segmentów społeczno-ekonomicznych na pokładzie. Pasażerowie wyrażają poczucie podziału utrzymującego się od czasu pierwszej wojny w 2014 r. i podzielają nadzieję, że po dotarciu na miejsce odnajdą swoich bliskich. Jednak wyraźnie widoczne jest także poczucie lęku przed nieznaną przyszłością. To naprawdę duży skok w nieznane.

Dokumentując te kluczowe momenty, Macek Hamela w przejmujący sposób pozwala spojrzeć na kluczowy moment w historii, przeżywany na co dzień z ludźmi, o których historia często zapomina, cywilami, którzy są pierwszymi ofiarami wojny. Bohaterowie filmu zmuszeni są opuścić swój kraj, domy, przyjaciół i swoje życie. Odkrywamy jednak także wyłaniającą się radość, jaką jest wyjście z teatru wojny w stronę możliwej wolności. Wnętrze samochodu staje się mikrokosmosem tętniącego życiem życia, który przyciąga uwagę przez cały film. Panorama drogi przeplatana spontanicznymi dyskusjami pasażerów nadaje „Piotr, papier, broń” głęboko ludzki wymiar i wnikliwą medytację nad wojną, zarówno na Ukrainie, jak i poza nią.

Rodzaj filmu: film dokumentalny

Wyjście: Maćka Hameli

Kraj produkcji: Polska/Francja/Ukraina

Czas trwania filmu: 1h24

Data wyjścia: 8 listopada 2023 r

Dystrybutor: Nowa historia

streszczenie: Polski pick-up stojący na drogach Ukrainy wydaje się być ratunkiem dla uciekających przed rosyjską inwazją. Na czele Masek Hamela prowadzi uchodźców z dala od wojny. Samochód pełni funkcję tymczasowego schronienia, bańki zaufania i wymiany, w której pasażerowie dzielą się swoimi historiami, zostawiając wszystko za sobą w nadziei na lepsze życie dla siebie i swoich dzieci.