Eurowizja 2024 koronuje Nemo, niebinarnego szwajcarskiego artystę, Francję na czwartym miejscu wraz ze Slimane – Libération

Gigantyczne jajo w dżinsach, ezoteryczny kwintet, trąbki i Billie Eilish z Bałkanów, 68. edycja Eurowizji, która odbyła się w sobotę 11 maja w Malmö w Szwecji, po raz kolejny zaoferowała widzom potok kolorów, efektów wizualnych, szalonych kostiumów i chwile szaleństwa. zwycięstwo kod, autorstwa niebinarnego szwajcarskiego artysty Nemo, jest zaskoczeniem, ponieważ kraj ten nie znalazł się w ulubionej trójce oferowanej przez serwisy bukmacherskie (Chorwacja, Izrael, Ukraina). W wieku 24 lat zostali pierwszą osobą niebinarną, która wygrała Eurowizję. Po tygodniach debaty politycznej na temat obecności Izraela zwycięstwo Szwajcarii, kraju z definicji neutralnego, stało się wreszcie pięknym symbolem.

36 lat głodu w Szwajcarii po Celine Dion

Dzięki swoim akrobatycznym pokazom i doskonale skalibrowanej fotografii Nemo zdobył uznanie widzów i sędziów. Artysta przez trzy minuty biegał we wszystkich kierunkach i skakał na platformie do salta z oszałamiającym efektem. Aby nikt nie westchnął – wciąż zastanawiamy się, jak to możliwe – ubrali się w bladoróżową spódnicę, rajstopy i marynarkę z falbankami, łącząc liryzm z rapem.

Nemo był także jedynym artystą, który na otwarcie wieczoru nie paradował ze swoją flagą narodową, lecz machał Flaga dumy niebinarnej. Z 591 punktami zakończyli 36 lat szwajcarskiej rzadkości: w 1988 roku Celine Dion jako ostatnia wygrała rywalizację o tytuł Konfederacji, zdobywając Nie odchodź beze mnie Jest rok 1988. Obiecujący precedens dla artysty wyglądającego jak skaczący troll?

Ulubiony od kilku tygodni chorwacki piosenkarz Pepe Lasagna zajął drugie miejsce z 547 punktami, co mimo wszystko jest dobrym wynikiem za jego szalony występ, przypominający spotkanie Tokyo Hotel z The Rock Opera Mozarta. Falbanki i koronki wirowały, gdy Marko Burisic, znany również jako Baby Lasagna, występował na tle głębokiego wokalu i błysków elektrycznego metalu. Jego występ sam w sobie mógłby służyć jako definicja nadużywanego pojęcia „kiczu”, którym co roku ozdabia się konkurencja.

Ukraina zajmuje trzecie miejsce, nieco za Sulejmanem, w stosunku do Francji. Dwa lata po triumfie Orkiestry Kalush Ukraińcy Alyona Alyona i Jerry Hill pojawili się na scenie jak rycerze gotowi do bitwy. Ich występ, przypominający występ ich rodaka Jamali, który zwyciężył w 2016 roku, wywarł wrażenie podobne do występu Sulejmana, ale z innych powodów.

I daleko od szalonych inscenizacji i wirów kolorów poprzednich zwycięskich konkurentów dźwięk Polegaj na trzeźwości czerni i bieli oraz oszałamiającym występie wokalnym, aż do kulminacyjnego utworu a cappella kilka metrów od mikrofonu, w absolutnej ciszy w Malmö Arena. Sukces przypominający Barbarę Bravi, która w 2021 roku zajęła drugie miejsce. Przed zejściem ze sceny Suleiman umieścił się pod sztandarem. „miłość i pokój”nawiązując do dyskusji, które toczyły się w ostatnich tygodniach.

Skarga na holenderskiego aktora i jego wykluczenie z konkursu

Konkurs na tle wojny w Gazie wzbudził już kontrowersje do tego stopnia, że ​​stał się przedmiotem demonstracji i nawoływań do bojkotu ze względu na udział Izraela. Jakby obraz nie był wystarczająco zagmatwany, finałowy dzień zakłóciło niesamowite nieporozumienie: holenderski kandydat Joost Klein został wyeliminowany z konkursu na kilka godzin przed finałem w wyniku skargi złożonej przez członka firmy produkcyjnej. „nieodpowiednie zachowanie”. Podobno był to brutalny gest wobec kamerzysty szwedzkiej telewizji. Pożegnanie Europabredzenie uczniaka, ale dobrze plasuje się na krótkiej liście bukmacherów.

Naturalnie, wizyta Izraela była oczekiwana z niecierpliwością. Początkowo słychać było buczenie i gwizdy części publiczności na Malmö Arena. Występ na Steamie Adena Golana z tornadozostał dobrze przyjęty przez widzów, ale otrzymał słabą ocenę krajowego jury, co ostatecznie umieściło go na piątym miejscu.

O ile zwykłą, być może masochistyczną, przyjemność oglądania Eurowizji niewątpliwie zepsuły napięcia i wykluczenie konkurenta, organizacja starała się zrobić dobre widowisko, urządzając kompletne widowisko i celowo czyniąc je bezdyskusyjnym. Przedstawienie, którego gospodarzami były aktorka Malin Akerman i komik Petra Meade, obie szwedzkie i zachwycające, zapewniło jak zwykle dużą dawkę kolorów i efektów pirotechnicznych. Podczas gdy przedstawienie odbywało się przed Malmö Hall, liczna policja rozpędziła około stu propalestyńskich demonstrantów, w tym aktywistkę ekologiczną Gretę Thunberg.

Po paradzie kandydatów i oczekiwaniu na wyniki w centrum uwagi znalazła się 50. rocznica zwycięstwa ABBY. Kwartet, mimo licznych plotek, nie wziął udziału w wieczorze, ale i tak był obecny z jego kopią Waterloo Przez trzech poprzednich zwycięzców: Charlotte Pirelli, Carolę i Conchitę Wurst. Wcześniej było trochę francuskiej dumy: szwedzki zespół Alcazar wykonał swój hit z 2000 roku Płaczę na dyskotecena podstawie próbki przerwaod naszej Sheili.

Decydujący okres zakończył się zwycięstwem Szwedki Loren tatuaż W edycji 2023 jest jedyną kobietą, która została dwukrotnie koronowana. Uprząż Podobnie jak Barbarella W bohaterskiej zbroi fantasy wykonała kilka swoich piosenek w futurystycznej, onirycznej atmosferze, robiąc wrażenie na publiczności.

Kiedy wyłączano telewizor lub komputer, dziesiątki milionów europejskich fanów odczuwało ulgę po miesiącach emocjonalnej traumy, która zdestabilizowała najpopularniejszy program muzyczny na świecie. Na stoliku kawowym koniec z kiełbaskami koktajlowymi, koniec z kostkami sera z puzzlami, koniec z żelkami i orzeszki w czekoladzie. Nic, tylko puste naczynia.