„Europejski Macron? Pięć lat później jego unijni partnerzy są bardziej świadomi postępu niż jego obywatele”

chroniczny. Ci Francuzi są szaleni. Z Londynu scena jest pocieszająca, sześć lat po głosowaniu w sprawie Brexitu, gdy połowa Brytyjczyków nadal gryzie palce: oglądać wyborców przez kanał ogarnięty podejrzeniami i separatystów zwabionych syrenami, nie ma prostej przyjemności. Ale na kontynencie wybór przedstawiony we Francji 24 kwietnia jest zastanawiający: dlaczego Francuzi mieliby się pozbyć prezydenta, który widziany z zewnątrz od pięciu lat jest jednym z najbardziej energicznych liderów na scenie europejskiej, czasami do tego stopnia, że ​​drażnił swoich partnerów?

Na kilka dni przed drugą turą wyborów prezydenckich dobrze znane są powody, dla których prezydentura Marine Le Pen będzie katastrofalna dla pozycji Francji w Europie i na świecie. Mniej uwagi poświęcono rozszyfrowaniu, w tej samej skali, wpływu drugiej kadencji na Emmanuela Macrona.

Mówi, że Europa jest w jego DNA. W 2017 roku został wybrany na niebieską flagę z gwiazdką, flagę, którą Marine Le Pen obiecała usunąć z oficjalnego zdjęcia, jeśli wejdzie do Elizejskiego. Macron Europejczyk? Pięć lat później jej partnerzy z UE są bardziej świadomi postępów, których dokonują, niż obywatele. Zapytaliśmy cztery osobistości europejskie, z różnych środowisk geograficznych i politycznych, ministrów lub byłych ministrów, jaką rolę odegrał i może nadal odgrywać prezydent Macron w Europie. Nie są zwolennikami. Na przykład Carl Bildt, były premier i były szef szwedzkiej dyplomacji, bardzo krytycznie odnosił się do niektórych kierunków polityki Macrona. Ale w momencie sporządzania bilansu ich osąd był jasny.

Wystąpienie na Sorbonie opłaciło się

Wystąpienie na Sorbonie, które wygłosił 26 września 2017 r., a które miało być europejską mapą drogową prezydentury Macrona, wywołało uśmiech wśród 27 krajów, bo obfitowało w propozycje. Angela Merkel zmagała się z własnymi wyborami i negocjacjami koalicyjnymi, a odpowiedź miała pół roku. Ale z perspektywy czasu ten dyskurs się opłacił, osądźcie naszych rozmówców. W dwóch głównych obszarach: idei niezależności strategicznej oraz solidarności ekonomicznej jako narzędzia odporności na kryzysy.

W tej drugiej kwestii gigantyczny europejski plan naprawy przyjęty w lipcu 2020 r. w celu uporania się z kryzysem gospodarczym wywołanym pandemią nadal stanowi ogromny krok naprzód dla Europy; Emmanuelowi Macronowi przypisuje się kluczową rolę. Dla Franziski Brantner, wybranej z niemieckiej Partii Zielonych, a obecnie sekretarza stanu w dużym Ministerstwie Gospodarki i Działań Klimatycznych wicekanclerza Roberta Habecka, „Inicjatywy podjęte przez Emmanuela Macrona w celu przełamania impasu Angeli Merkel były absolutnie konieczne, a przede wszystkim w celu zwiększenia zdolności operacyjnej i elastyczności UE” W obliczu wielu kryzysów geopolitycznych, klimatycznych i zdrowotnych. Wśród tych francuskich inicjatyw m^ja Brantner przytacza przemówienie Uniwersytetu Sorbony, propozycję powołania Ursuli von der Leyen na przewodniczącą komisji oraz porozumienie w sprawie europejskich celów ochrony klimatu i planu naprawy.

Masz 45,57% tego artykułu do przeczytania. Poniższe informacje są przeznaczone wyłącznie dla subskrybentów.