Daniel Hope i Aleksiej Botwinow grają Valentina Sylvestrophe

Wspaniała muzyka Valentina Sylvestrophe przykuła w ostatnich miesiącach uwagę świata. Widoki i odgłosy wojny były częścią dzieciństwa ukraińskiego kompozytora w okupowanym przez hitlerowców Kijowie. Ścigali go osiemdziesiąt lat później, gdy rosyjskie rakiety zwiastowały szokujący początek nowej inwazji wymierzonej w niepodległą Ukrainę przez jej wrogiego sąsiada. Na początku tego roku skrzypek Daniel Hope i pianista Aleksiej Botwinow, którzy sami wygnali z Odessy, przyjęli kompozytora w Berlinie, ich miejscu schronienia. Głośny występ duetu i zbiórka funduszy na muzykę z ich EP-ki przygotowały grunt pod ich najnowszy album dla Deutsche Grammophon, który ma się dziś ukazać – program w całości Sylvestrophe wraz z pierwszym nagraniem Pastorales 2020 i wyborem utworów towarzyszących o niezwykłej urodzie. . . Dzielą się swoimi przemyśleniami na temat kompozytora i dlaczego jego muzyka jest ważniejsza niż kiedykolwiek.

Planowałem nagrać ten album z muzyką Sylwestrowa na długo przed inwazją Rosji na Ukrainę. Czy potrafisz nakreślić jego pochodzenie i opisać warunki, w jakich powstał?

Daniel Hope: Byłem i grałem w Odessie przez ostatnie osiem lat dzięki Aleksiejowi Botvinovowi i Odeskiemu Festiwalowi Klasyków. Zakochałam się w tym miejscu i natychmiast poczułam z nim więź. Moi nauczyciele i mistrzowie skrzypiec są związani z Odessą, podobnie jak wielu wspaniałych muzyków. Aleksiej i ja pomyśleliśmy, że fajnie byłoby zlecić ukraińskiemu kompozytorowi wykonanie utworu na festiwalu w 2020 roku. Bez wahania powiedział: „A Sylvesterov? Nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby go zapytać, ponieważ jest taki sławny i tak zajęty. Ja Nie sądziłem, że będziemy w stanie zmusić go do tego, ale Aleksiej zapytał go, wrócił i powiedział: „Tak, chcę coś zrobić.” To było niesamowite.

W drugim kapeluszu jako przewodniczący Domu Beethovena w Bonn rozmawiałem z kolegami o pomyśle formalnego zlecenia Silvestrove’owi skomponowania utworu z okazji 250. rocznicy urodzin Beethovena w 2020 roku. Pozwoliliśmy sobie zasugerować, że może to być związane z symfonią „duszpasterską” Beethovena, na której skupiało się wiele projektów Ważnych w roku Beethovena. Nowe dzieło Silvestrova, Pastorales 2020, odzwierciedla pewne elementy VI Symfonii Beethovena, jednocześnie wyrażając je w całkowicie oryginalny sposób.

Z powodu pandemii nigdy nie mieliśmy okazji zagrać publicznie pełnego utworu. Ale Alexei i ja już myśleliśmy o kontynuacji naszego albumu Alfreda Schnittky’ego i chcieliśmy nagrać kolejną mocną, nieustępliwą muzykę postaci, która nas z nią łączy. Mój osobisty kontakt był z tobą. Aleksiej w Silvestrovie. Więc zdecydowaliśmy, że to musi być sylvestrophe. Oprócz światowej premiery Pastorales w 2020 roku, na albumie znalazły się również utwory o wyjątkowej urodzie, takie jak „Chopin-Augenblicke” z jego filmu Zwei Stücke (2003), Trzy Wielkie Miniatury z 25.X.1893 … zum Andenken an PI Tschaikowskij i hołd dla JSB

Planowaliśmy spotkać Silvestrova, popracować z nim i nagrać płytę na Ukrainie. Mieliśmy uczyć się u niego w lutym i marcu tego roku, ale nadeszła wojna. Z pomocą przyjaciół i dziennikarzy Deutsche Welle Silvestrophe miał szczęście uciec z Ukrainy pieszo, przekroczyć granicę z Polską i przedostać się do Berlina. Alexey i ja zorganizowaliśmy występ 11 marca 2022 roku dla Ukrainy w Kościele Pamięci Cesarza Wilhelma w Berlinie, jednym z najbardziej znanych miejsc w Niemczech. Słyszeliśmy, że Sylvesterov właśnie przybył do miasta i zadzwonił do niego. Przyszedł na koncert i zagraliśmy dla niego tego wieczoru. Wykonywanie jego muzyki do tego numeru, siedząc w pierwszym rzędzie, było bardzo poruszającym doświadczeniem. To sprawiło, że byliśmy jeszcze bardziej zdeterminowani, aby nagrać ten album.

Ceremonia była transmitowana w telewizji, kościół był wypełniony po brzegi, uczestniczył w nim były prezydent federalny Niemiec. Silvestrov spontanicznie wstał i wygłosił gniewną i pełną pasji mowę, która jednocześnie została przetłumaczona z rosyjskiego na niemiecki. Publiczność sapnęła na niektóre z jego słów i wszyscy usiedli na krawędzi swoich miejsc. Nagle odłożył mikrofon i podszedł do fortepianu. Usiadł i powiedział, że zagra utwór muzyczny, który wymyślił sobie podczas ucieczki z Ukrainy. Niemal wokalny bukiet, to oszałamiające piękno kontrastowało z jej przerażającą przemową. Dużo mi o nim opowiadał.

Zawsze ciągnęło mnie do muzyki Silvestrove. Ale kiedy umieścisz to w kontekście tej imprezy i zdjęć, które widzieliśmy w telewizji, cóż…! Aleksiej i ja nagrywaliśmy ten album na Schloss Elmau, coś w rodzaju „Xanadu”, że tak powiem, otrzymując coraz bardziej przerażające wiadomości o Ukrainie za każdym razem, gdy włączaliśmy telefony. Zmienia sposób myślenia, grania i oddychania tą muzyką. To zdecydowanie różni się od nagrywania tego teraz, bez względu na to, czy jest to normalne, czy bolesne.