Czy Polska może być przykładem rozszerzenia UE? – Wyzwolenie

Polski dziennikarz Michael Kokot uważa, że ​​sposób, w jaki przeprowadzono akcesję Warszawy do UE, może dać pole do refleksji nad dalszymi rozszerzeniami.

Dwadzieścia lat temu nikt nie zakładał, że przystąpienie Polski do Unii Europejskiej będzie wielkim zwycięstwem kraju i Europy. Obawy budził brak reform, anemiczna gospodarka, wysoka stopa bezrobocia i tania siła robocza, które groziły przytłoczeniem rynku pracy w krajach zachodnich.

Polska wzięła pożyczkę i przystąpiła do UE. Kolejne rządy wdrażały żądane reformy. Duża część Polaków faktycznie wyjechała do pracy do krajów UE, ale polski hydraulik stał się symbolem pracowitego i rzetelnego rzemieślnika.

Akcesję Polski ostatecznie uznano za sukces i zakładano, że podobnie będzie w innych krajach. W 2007 roku do Unii Europejskiej przystąpiły Rumunia i Bułgaria. Tu zaczęły się prawdziwe problemy, gdyż kraje te, nękane różnymi konfliktami politycznymi, nie zainicjowały niezbędnych reform strukturalnych.

Reformy i narzędzia

Wkrótce do Europy dotarł kryzys gospodarczy i migracyjny, a ekspansja została odroczona Sinus umiera. Ponadto Polska, która do tej pory wydawała się dobrym europejskim uczniem, zaczęła stawiać pytania