W Guilvincu ambasador RP podziękował zespołowi SNSM

29 grudnia 1929 roku Bormos, polski trójmasztowy statek szkoleniowy o długości 80 m, osiadł na mieliźnie w pobliżu Ettox w Penmark'hill. Zaalarmowany przez Służbę Rejestru Morskiego o godzinie 9:40, motorówka wiceadmirała Dupere wypłynęła ze stacji Kilwineck naprzeciw szalejącym elementom. Jest 10:15. Szef Jean-Louis Cortes i jego zespół zmierzają pod słynne Trzy Maszty. Sztorm szaleje i ze względu na złożony charakter obszaru łódź ratunkowa może dotrzeć jedynie na odległość 350 m od żaglówki toczącej się po skałach. Dwa dni później pod czujnym okiem łodzi Gerity, Saint-Pierre i Saint-Qunolay, które przybyły jako posiłki, kajakarze z Kilwinka wypłynęli o godzinie 5 rano, ostatecznie odcinając się od statku. Dzięki systemowi „przyjdź i wyjdź” udało się uratować dwunastu członków załogi, w tym żonę oficera, która była od dwóch miesięcy mężatką i spędzała tam miesiąc miodowy.

Polski Medal Zasługi

Kiedy wrócili o 8:30, na nabrzeżu w Kilwineck czekał na nich ogromny tłum, podekscytowany i pełen ulgi. Parowiec odholuje łódź z powrotem i bez żadnych problemów dotrze do Danii.

Poświęcenie ochotników Pikodanu doprowadziło do przeniesienia polskiej ambasady do Kilwinka 31 sierpnia następnego lata. Zorganizowana zostanie oficjalna uroczystość, zwłaszcza w obecności Kanclerza Morskiego. Za swoje wyczyny ratownicy z czterech stacji Picodan zostaną odznaczeni Polskim Medalem Zasługi. „Oddaliście nam swoje serce, a dziś my chętnie przynosimy wam nasze” – oznajmił Ambasador przed wieloma pełnymi pasji i wdzięczności obywatelami.