Nowa Zelandia: „Zombie” – kolejny kontrowersyjny hymn irlandzkich fanów

Od rozpoczęcia Pucharu Świata w Rugby irlandzcy kibice wiwatują do melodii „Zombie” zespołu The Cranberries. Za tym nieoficjalnym hymnem kryją się kontrowersje, niektórzy postrzegają go jako stanowisko polityczne.

Miłośnicy Pucharu Świata w Rugby nie mogą przegapić tej melodii. Od początku zawodów każdy mecz w Irlandii zawsze był rozgrywany przed tłumami kibiców, którzy przy akompaniamencie piosenki „Zombie” zespołu Cranberries. Wpadająca w ucho piosenka, która nie jest jednomyślnie akceptowana po drugiej stronie kanału.

Zjawisko rozprzestrzeniło się na scenę sportową od 2018 roku. W tym samym roku, po śmierci wokalistki grupy Dolores O’Riordan, fani śpiewali piosenkę podczas meczów hurlingu (sportu lacrosse uprawianego w Irlandii) w Limerick, w jego rodzinnym regionie . Następnie stopniowo pojawia się na wyspie, nawet na trybunach Munster, a zatem podczas XV meczów du Trèfle.

Bombowy akompaniament za piosenką

Wydany w 1994 roku utwór „Zombie” powstał rok wcześniej, kiedy grupa przebywała w Anglii, a Irlandzka Armia Republikańska (IRA) przeprowadziła atak bombowy w Warrington, zabijając dwoje dzieci w wieku 3 i 12 lat oraz raniąc 56 osób. W tym czasie konflikt toczył się w Irlandii Północnej i zmierzył się z republikanami, głównie katolikami i domagającymi się irlandzkiej niepodległości, przeciwko lojalistom, głównie protestantom, w celu przyłączenia Irlandii Północnej do Wielkiej Brytanii.

>> Śledź na żywo mecz ćwierćfinałowy pomiędzy Irlandią a Nową Zelandią z komentarzem

Dolores O’Riordan w swoich tekstach brzmi pacyfistycznie („To nie ja, to nie moja rodzina”), a piosenka nawiązuje także do krwawej rewolucji irlandzkich nacjonalistów przeciwko Brytyjczykom w 1916 r. („To nie ja, to nie moja rodzina”. To samo stanowisko od 1916 r.). Jednak niepatriotyczne lub prowadzące do podziałów konotacje, wynikające ze stanowiska tej grupy przeciwko IRA, są dziś krytykowane przez niektórych obserwatorów, takich jak aktor Tadhg Hickey, podczas gdy temat ten pozostaje drażliwy w regionie.

Minister spraw zagranicznych: strajk „godny śpiewania”

„Zombie podsumowuje całkowity brak zrozumienia, a nawet elementarnego współczucia na Południu dla doświadczeń nacjonalistów z Północy” – napisał w dzienniku „Zombie”. „Dla mnie jest to hymn irlandzki, brytyjski i międzynarodowy, który jest doceniany na całym świecie i słusznie” – mówi na łamach gazet były reprezentant kraju Ian Madigan. Irlandzki Niezależny. Pomimo agresywnego brzmienia jest to pieśń pokoju.

Ze swojej strony minister spraw zagranicznych Irlandii Michael Martin opowiedział się za tym, aby piosenka była „warta śpiewania”. „Myślę, że to szokująca interpretacja tej piosenki” – powiedział w programie Newstalk Breakfast, którego autorem jest Irlandzkie lustroo tych, którzy oceniają słowa jako dzielące.

Kontynuuje: „Zabijanie dziecka jest złe. Bomby umieszczone na środku ulic, które zabijały dzieci, są złe. Piosenka to odzwierciedla i piosenka, która w jakiś sposób ucieleśnia w tej chwili horror dzieci”. Młody autor tekstów, który nie patrzy na to z żadnego kontekstu politycznego poza brutalnością czynu, to piosenka naszych czasów. Choć kontrowersyjny, hymn narodowy mógłby wywołać uśmiech na twarzy selekcjonera w sobotni wieczór przeciwko All Blacks i pozwolić im po raz pierwszy zagrać w półfinale Pucharu Świata przed niesforną publicznością.