W Japonii zaczęto dyskutować o zwrocie zrabowanych dzieł sztuki

znalezione w Japonii, Dziewica i Dzieciątko Włoski malarz Alessandro Turchi (1578-1649) wrócił do Polski w środę 31 maja. Obraz był częścią dzieł zrabowanych przez nazistów w tym kraju podczas II wojny światowej. Sprawa podkreśla mętny status archipelagu, który czasami uważany jest za raj dla zrabowanych dzieł sztuki.

Uroczystość zwrotu dzieła do Ambasady RP w Tokio zakończyła procedurę wszczętą po jego odnalezieniu w styczniu 2022 roku podczas aukcji w stolicy Japonii. Został odkryty przez urzędnika polskiego Ministerstwa Kultury i wycofany ze sprzedaży. Śledztwo wykazało, że zostało ono skradzione przez hitlerowców w 1940 roku z Pałacu Lubomirskich w Przeworsku.

Obecny właściciel, który pozostaje anonimowy, zgodził się na nieodpłatny zwrot. Wicepremier Piotr Gliński zaznaczył, że praca mogłaby zostać zainstalowana w Muzeum Książąt Lubomirskich, powstającej instytucji we Wrocławiu, na południowym wschodzie kraju.

Nie ma przepisów dotyczących grabieży nazistowskich

Odzyskanie to jest sukcesem polskiej polityki zwrotu dzieł zagrabionych w czasie wojny przez nazistów i wojska sowieckie. „Coraz więcej zrabowanych przedmiotów pojawia się na aukcjach, ponieważ pamięć zanika, a właściciele nie wiedzą, skąd pochodzą dzieła sztuki”.– wyjaśniła Agata Modzelewska, naczelnik departamentu Ministerstwa Kultury zajmującego się zwrotami tych towarów.

Po raz pierwszy dzieło zrabowane przez nazistów w Polsce zostało odnalezione w Japonii, jak wyjaśniły polskie władze, które nie wyjaśniły, w jaki sposób obraz Torchy’ego, który został sprzedany na aukcji w Nowym Jorku pod koniec lat 90. stało się. na archipelagu.

Sprawa ta nie zrobiła większego hałasu w Japonii, gdzie trudno dyskutować o zwrocie zrabowanych dzieł. Nie ma ustawy ani prawa sądowego odnoszącego się do dzieł sztuki zrabowanych przez nazistów. Kodeks cywilny mówi, że osoba, która jest właścicielem nieruchomości od dwudziestu lat, automatycznie staje się jej właścicielem. Dopiero w 2002 r. Japonia ratyfikowała Konwencję przyjętą przez UNESCO w 1970 r. w celu zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury. Tekst ten był pierwszym instrumentem prawnym chroniącym dobra kultury przed grabieżą i nielegalną sprzedażą.

Masz do przeczytania 43,9% tego artykułu. Poniższe informacje są przeznaczone wyłącznie dla subskrybentów.