przestrzeń. Orbital Dance, gra wideo uruchomiona przez Narodowe Centrum Badań Kosmicznych w celu zwiększenia świadomości na temat śmieci kosmicznych

Francuskie Narodowe Centrum Studiów Kosmicznych uruchamia grę „Orbital Dance”, aby podnieść świadomość problemu śmieci w kosmosie. Z ponad 32 000 obiektów większych niż 10 cm na orbicie kosmiczne śmieci to prawdziwa katastrofa.

Od początku kosmicznej przygody 65 lat temu w kosmos wysłano tony wyrzutni, pojazdów i instrumentów. Nie wiedząc tak naprawdę, co z nimi zrobić, gdy osiągną kres swojego życia.

Te szczątki wciąż są na orbicie, „Są to rzeczy bezużyteczne i nieoperacyjne. Obiekty te poruszają się z dość dużą prędkością, od 7 do 8 kilometrów na sekundę, a zatem mogą stwarzać ryzyko kolizji z działającymi satelitami”mówi Pierre O’Malley, ekspert od śmieci w National Center for Space Studies i dyrektor projektu Sustainable Space Technology Project.

Jeśli zderzają się dwa kawałki gruzu, zderzają się one z prędkością ponad 14 kilometrów na sekundę. Uwalnia ogromne energie, które odbudują wiele małych odłamków i stopniowo spowodują nagromadzenie małych odłamków.

Pierre O’Malley, ekspert ds. gruzu i dyrektor Projektu Zrównoważonej Technologii Kosmicznej w CNES

Ich liczba stale rośnie, wybuchy i kolizje w kosmosie stworzyły setki tysięcy niebezpiecznych fragmentów gruzu. Dziś szacuje się, że jest ich ponad:

• 32 000 obiektów większych niż 10 cm na orbicie Ziemi
• 1 milion sztuk od 1 do 10 centymetrów
• Ponad 170 milionów obiektów poniżej jednego centymetra

„Są to modele statystyczne, które zostały wprowadzone, więc uważamy, że znamy prawie wszystkie obiekty, które umieściliśmy w kosmosie. Starty, znamy je wszystkie. Znamy satelity, z których każda rakieta powinna zostać wysłana” Pierre O’Malley wyjaśnia.

Mamy modele kolizyjne. Kiedy więc zderzają się dwa obiekty o określonej masie, statystycznie wygenerują pewną ilość szczątków.

Pierre O’Malley, ekspert ds. gruzu i dyrektor Projektu Zrównoważonej Technologii Kosmicznej w CNES

„Kiedy wykonasz te obliczenia statystyczne i połączysz wszystkie te kolizje i zjawiska w historii kosmosu, dają niesamowite liczby. To tylko statystyki, ale ich liczba rośnie”.Potwierdza Pierre O’Malley.

CNES, Inauguracja Narodowego Centrum Studiów Kosmicznych „taniec tropikalny”. Gra „Próba uświadomienia ludziom problemu z odpadami. Ta gra wyjaśnia problemy, a przede wszystkim wyjaśnia rozwiązania”potwierdza Pierre O’Malley.

Orbital Dance polega na promowaniu w realnym świecie opracowanych przez nas rozwiązań technologicznych, które wprowadzimy do gry, aby ludzie mogli z nich korzystać.

Pierre O’Malley, ekspert ds. gruzu i dyrektor Projektu Zrównoważonej Technologii Kosmicznej w CNES

W grze musisz unikać i omijać wraki, możesz korzystać z nowych technologii, które pozwalają być bardziej wydajnym. Unikaj ich, ale także minimalizuj, umieć je wykryć lub wykonać manewr antykolizyjny. zmniejszyć go, „Możesz wydrukować w 3D systemy pasywacji pojazdu, które będą penetrować czołgi, wielowarstwowe systemy ochrony pancerza, żagle deorbitacyjne, a nawet systemy GPS o niskim zużyciu energii” Pierre O’Malley ujawnia.

Mamy nadzieję, że dzięki zabawnemu uniwersum i grze problemowej będziemy mieli innowacyjne pomysły, które mogą wyjść ze społeczności graczy.

Pierre O’Malley, ekspert ds. gruzu i dyrektor Projektu Zrównoważonej Technologii Kosmicznej we francuskim Narodowym Centrum Badań Kosmicznych

„Dziś, Ludzie powinni zdawać sobie sprawę, że korzystanie z telefonu, GPS i telewizji satelitarnej zajmuje dużo miejsca. Kosmos, jeśli chcemy nadal z niego korzystać, musimy kontrolować szczątki”. Ekspert nalega.

Pierre Labor uważa, że ​​jest to problem globalny, „Kiedy spojrzymy na to, ile jest obiektów, to, co sprawia nam problemy, to 98% związane z Amerykanami, Chińczykami i Rosjanami. My, Francuzi, jesteśmy na czwartym miejscu z zaledwie 3% rzeczami”.

Największe dziś kawałki gruzu to te, które zostały umieszczone na orbicie w latach 1970-1990. Jednym z największych śmieci kosmicznych znajdujących się obecnie na orbicie jest nieudany satelita invisatKtóry waży osiem ton i może krążyć wokół Ziemi przez 150 lat.

Stworzony przez dr Stuarta Graya, wykładowcę University College London i członka Laboratorium Geodezji i Astronautyki to postrzeganieaby pokazać, jak ilość śmieci kosmicznych wzrosła w latach 1957-2015, wykorzystując dane o dokładnej lokalizacji każdego śmiecia (https://www.space-track.org).