Utrata dochodów i deficyt handlowy.. 20-letnie wyniki dla euro autorstwa Jacquesa Sapira – RT po francusku

W swoim felietonie ekonomicznym Jacques Sapir powraca do dwudziestej rocznicy wprowadzenia euro, wprowadzonego w styczniu 2002 roku, i jego konsekwencji dla gospodarki, w tym utraty dochodów Francuzów i ich konkurencyjności wobec dolara amerykańskiego.

Wracając do 20. rocznicy wprowadzenia euro, Jacques Sapir omówił różne konsekwencje wspólnej waluty dla gospodarek europejskich. Ekonomista nadal jest przeciwny euro, dostrzegł opór waluty podczas różnych kryzysów ostatnich dwóch dekad, takich jak kryzys Kredyt hipoteczny W 2008 lub w roku Covid-19.

„Musisz wiedzieć, że euro jest jedyną prawdziwą instytucją federalną w Unii Europejskiej” – zapewnia na początku. Jednak państwa członkowskie UE nie zintegrowały strefy euro: tak jest w Szwecji, Polsce czy Rumunii.

Należy również zauważyć, że Jack Sapir nie uważa, że ​​inflację można przypisać wspólnej walucie. Szacuje, że jest to „zła krytyka przeniesiona na euro”, podczas gdy powołuje się na dane INSEE, które pokazują, że nie ma „wpływu inflacji wywołanej przez euro, na przykład na dochód rozporządzalny lub czy jest on bardziej szczegółowo nazywany „dochodem arbitrażowym”. ”. [la différence entre le revenu et les dépenses contraintes]Tak więc wzrost cen w latach 2000-2020 był mniej solidny niż w latach 1980-2000, według danych INSEE cytowanych przez ekonomistę, który ostrzegł jednak, że „są to tylko wartości średnie”.

„20% osób o niższych dochodach nie doświadcza takiej samej inflacji, doświadcza znacznie wyższej inflacji niż ci, którzy zarabiają najwięcej”, powiedział ekonomista. Można to wytłumaczyć sposobem konsumpcji: grupy o najniższych dochodach konsumują przede wszystkim produkty spożywcze i artykuły pierwszej potrzeby, a najbogatsi – dobra przemysłowe, zwłaszcza elektronikę, której cena, jak wynika z analizy Jacquesa Sapira, gwałtownie spadła. Konkluduje: „Poczucie inflacji różni się w zależności od różnych grup społecznych populacji, do której się zwracamy”.

Deficyt handlowy od wprowadzenia euro

Powiedział, że euro nie było aż tak „bezbolesne”. Dane dotyczące handlu zagranicznego już pokazują deficyt w bilansie handlowym Francji, zbiegający się z wejściem euro w 2002 r., podczas gdy według danych Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Międzynarodowych jest on zrównoważony od 1995 r. Jacques Sapir mówi: „Euro prowadzi do sytuacji, w której niektóre kraje postrzegają je jako przewartościowane – tak jest w przypadku Francji, a także we Włoszech i Hiszpanii – a inne uważają się za niedowartościowane na całym świecie, czasem nawet bardzo znacząco”.

Według niego jednym z powodów jest zamrożenie kursów walut na poziomie z 1999 r., „ale inflacja nadal się rozwija” – powiedział. Francja ma gospodarkę, która jest przewartościowana o 10 do 15% według danych MFW za lata 2018-2019, podczas gdy Niemcy korzystają ze spadku jej wartości o około 15% w tym samym okresie. Według Jacquesa Sapira: „Istnieje około 25% przepaści między Francją a Niemcami, co generalnie tłumaczy ogromną nadwyżkę handlową, jaką cieszą się Niemcy”.

Cytując badanie opublikowane w 2019 r. przez Centrum Studiów nad Polityką Europejską (20 lat euro: zwycięzcy i przegrani), Jacques Sapir przytoczył obliczenia „zdobywców” i „przegranych” wspólnej waluty, które wykazały, że Francuzi straciliby 3100 euro w latach 1999-2017.

Po odtworzeniu rachunków we własnym laboratorium badawczym Jacques Sapir ze swojej strony odnotował średnią utratę dochodów w latach 1999-2018 w wysokości około 2600 euro. Nawiasem mówiąc, zmiażdżył „finansowe akrobacje” niektórych kandydatów na prezydenta, zwłaszcza Erica Zemmoura, który obiecał dać trzynastemu miesiącowi ekwiwalent płacy minimalnej, podczas gdy różnica między pozycją Francji wobec euro i miejscem, w którym Francja nadal będzie właścicielem franka, byłaby wzrost do 4,7-krotności limitu Płaca minimalna według Jacka Sapira.

45 do 50% stopy bezrobocia przypisanej euro w 2019 r.

Skutki, które miały wpływ na bezrobocie: „Zakładając, że w rzeczywistości wydajność pozostała taka sama, doszliśmy do wniosku, że w 2019 r. będzie dodatkowych 3,5 miliona pracowników”, analizuje wartość, która powinna być przeciwna 6,1 miliony osób poszukujących pracy we wszystkich kategoriach. Krótko mówiąc, euro miałoby „od 45 do 50% poziomu bezrobocia z końca 2019 roku”, mówi.

Kolejna porażka euro: nie stało się konkurentem dolara. Statystyki Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) pokazują, że udział dolara w rezerwach banku centralnego jest w rzeczywistości nadal znacznie wyższy niż euro. Podczas gdy euro wzrosło w 2008 r. do 27% (historyczne maksimum), dolar pozostał między 60 a 65% rezerw międzynarodowych. Od tego czasu udział euro stale spadał i wynosi obecnie 20% międzynarodowych rezerw walutowych. Ponadto Jacques Sapir zwraca uwagę na pewien punkt: „Dzisiaj udział euro jest mniejszy niż skumulowany udział marki niemieckiej, franka francuskiego i guldena holenderskiego przed 1999 r. Innymi słowy, udział euro euro euro w rezerwach banku centralnego nie osiąga nawet poziomu walut krajów strefy euro sprzed konstytucji euro.

Mimo wszystko euro stawia opór. Jack Sapir uważa, że ​​ma to związek przede wszystkim z dwóch powodów. Pierwszy ma charakter polityczny: euro jest „jedyną instytucją federalną w Unii Europejskiej. Dopóki główne kraje, takie jak Francja, Niemcy i Włochy, nie wyrzekną się iluzji budowy federacji, nie będą mogły się od niej oddzielić. euro”, mówi.

Drugi będzie cykliczny: polityka Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Jeśli ekonomistka myśli, że „zachowywała się bardzo źle podczas kryzysu” Kredyt hipoteczny Od 2008 do 2010 roku bardzo dobrze zareagował na kryzys zdrowotny”, który przywrócił pewną wiarygodność wspólnej walucie. Konkluduje, że następnym problemem będzie powrót do tradycyjnej polityki Europejskiego Banku Centralnego i „może powstać kwestia przyszłość euro”.