Historyczne zwycięstwo kandydata lewicy Gabriela Borich

Bąbelki szampana eksplodowały w kierunku wielu zapieczętowanych emblematów „Krzesło Borka”, flagi chilijskie i tubylcze oraz tęczowe banery dla społeczności LGBT+. Tłum zebrał się w Santiago, niedziela, 19 grudnia, w pobliżu rezydencji 35-letniego Gabriela Borica, świętując Miażdżące zwycięstwo jej kandydatki (prawie 56% głosów), na czele szerokiej koalicji, skupiającej od partii komunistycznej do centrolewicy.

Przy dźwiękach trąb dziesiątki tysięcy ludzi gromadzą się, by uczcić ten historyczny pod wieloma względami wynik. Około 15 milionów wyborców, którzy zostali wezwani do urn – na 19 milionów mieszkańców – zostało zmuszonych do wyboru między dwoma radykalnie przeciwstawnymi modelami w pierwszych wyborach prezydenckich od czasu bezprecedensowego ruchu społecznego przeciwko nierówności w 2019 roku. Punkt wyborczy w Moneda Pałac jest reprezentowany Wybrani z trudem osiągają minimalny wiek wymagany na stanowisko głowy państwa. Po raz pierwszy od powrotu demokracji w 1990 roku tradycyjne partie centrolewicowe i prawicowe zostały zdyskwalifikowane z ostatniego wyścigu o najwyższe stanowiska.

„Nowa ścieżka”

„Oli, Olly, który nie skacze, zagłosuj na obsadę”Skandowali na poparcie Gabriela Boricha jednym skokiem, odnosząc się do obalonego kandydata skrajnej prawicy Jose Antonio Caste, 55-letniego byłego zastępcy i prawnika. Wkrótce zdał sobie sprawę ze swojej porażki. „Zjednoczeni ludzie nigdy nie zostaną pokonani” („Zjednoczeni ludzie nigdy nie zostaną pokonani”Tłum raduje się, słuchając pieśni o walkach społecznych w Chile i gdzie indziej. „Jestem bardzo zadowolona i bardzo zadowolona”, Jubileuszowa Barbara Araya, 30 ans. „Borek był nominowany do obrony środowiska, praw kobiet i różnorodności seksualnej”Ten młody przedsiębiorca kontynuuje.

„Co za radość, co za nadzieja! Podążamy nową drogą, która jest większą sprawiedliwością społeczną, większą równością”Catalina Figueroa, 32 lata, socjolog, aktywistka wewnętrzna potwierdza rewolucja demokratycznaPartia Lewicy połączyła koalicję Gabriela Borka. Ten ostatni obiecał utworzenie państwa opiekuńczego i uczynienie Chile ” Mogiła „ neoliberalizm. Gdyby ten model, wzniesiony pod dyktaturą (1973-1990), był modyfikowany w ciągu ostatnich 30 lat, nie byłby głęboko kwestionowany.

„Ta bardzo duża wygrana jest niespodzianką, niektóre sondaże po raz pierwszy dały kandydatom bliskie wyniki [depuis 1990], który na pierwszym okrążeniu był pierwszy [José Antonio Kast avec deux points d’avance]nie wybrany prezydent, potwierdza Marcela Rios, profesor nauk politycznych w Programie Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju w Chile. Po pierwszej turze, charakteryzującej się niską frekwencją (47%), to drugie głosowanie odznaczało się najwyższym przepływem wyborców (ponad 55%), od zakończenia obowiązkowego głosowania w 2012 roku. „Sądząc po uczestnictwie w regionie Santiago, można przypuszczać, że klasy niższe i ludowe są bardziej zatłoczone”, podąża za światem polityki.

Masz do przeczytania 49,79% tego artykułu. Reszta przeznaczona jest tylko dla subskrybentów.