W przeszłości dzień na Ziemi trwał 13 godzin ze względu na Księżyc

Naukowcy z Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie w Niemczech zbadali zjawisko zanikania Księżyca, czyli stopniowej odległości Księżyca od Ziemi. Raporty BBC. Zauważyli, że Księżyc słabnie w tempie 3,8 cm rocznie, przez co nasze dni stają się dłuższe.

Ale dlaczego odległość od Księżyca wpływa na długość dni? „Wszystko zależy od przypływów i odpływówDavid Waltham, profesor geofizyki w Royal Holloway na Uniwersytecie Londyńskim, który bada relacje między Księżycem a Ziemią, wyjaśnia BBC.

Szczegółowo: Księżyc wywiera na Ziemię grawitację, co wpływa na zjawisko pływów. Jednak Ziemia obraca się wokół własnej osi szybciej niż Księżyc, przez co „cofa” pływy. To zjawisko tarcia powoli wysysa energię rotacyjną naszej planety, spowalniając jej obrót, podczas gdy Księżyc zyskuje energię, umożliwiając mu przejście na wyższą orbitę.

Reszta znajduje się pod tym ogłoszeniem

Obecnie odległość między Księżycem a Ziemią wynosi 384 400 km. Z prac uniwersytetu wynika, że ​​około 3,2 miliarda lat temu, kiedy płyty tektoniczne dopiero zaczynały się przesuwać, Księżyc znajdował się zaledwie 270 000 kilometrów od Ziemi. W całej swojej historii Księżyc cofał się w znacznie wolniejszym tempie niż obecnie.

Wschód słońca co 13:00

Od końca XVII wieku średnia długość ziemskiego dnia wzrosła o około 1,09 milisekundy na stulecie, co może nie wydawać się dużą liczbą. Naukowcy zwracają jednak uwagę, że w ciągu 4,5 miliarda lat istnienia Ziemi ten dodatkowy czas oznacza głęboką zmianę. Miliardy lat temu dzień na Ziemi trwał mniej niż 13 godzin, w porównaniu do 24 godzin obecnie.

Reszta znajduje się pod tym ogłoszeniem

Co więcej, wydaje się, że obecny termin się wydłuża.

Szybszy obrót Ziemi spowodował zatem skrócenie dnia [par période de 24 heures] Były dwa wschody i dwa zachody słońca, a nie tylko jeden jak dzisiajwyjaśnia Tom Eulenfeld, geofizyk, który kierował badaniami na Uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie. Mogło to zmniejszyć różnicę temperatur między dniem i nocą i wpłynąć na biochemię organizmów fotosyntetyzujących.

Pomimo rosnącej odległości jest mało prawdopodobne, aby Księżyc całkowicie oddzielił się od Ziemi. Ludzkość może przyczynić się do wydłużenia dnia, zmniejszając ilość wody uwięzionej w lodowcach w wyniku topnienia spowodowanego zmianami klimatycznymi. ponieważ „Lód jest w zasadzie usunięty Pływy„zauważa David Waltham. Według niego nasza planeta doświadczyła szczególnie zimnego okresu 600–900 milionów lat temu, który nazywamy „Ziemia śnieżki”Podczas którego księżyc prawie nie słabł.

Reszta znajduje się pod tym ogłoszeniem

Tymczasem astronauci biorący udział w nadchodzącym programie Artemis, który ma dotrzeć na powierzchnię Księżyca do 2026 roku, będą mogli powiedzieć, że patrzyli na Ziemię z większej odległości niż ich poprzednicy z programu Apollo sześćdziesiąt lat temu.