W Dordogne neandertalczycy byli dobrze wyposażeni… intelektualnie – wyzwolenie

Im więcej dowiadujemy się o neandertalczykach, tym bardziej jesteśmy zdumieni ich inteligencją i wyrafinowaniem. Przez dwa stulecia nasz starożytny kuzyn (który pojawił się około 400 000 lat temu i zniknął około 30 000 lat temu) miał wizerunek chropawego prehistorycznego człowieka, być może od czasu, gdy odkryliśmy jego fizyczny wygląd wraz z pozostałościami czaszki i szkieletu w połowie XX wieku. 19 wiek. . . Neandertalczycy są silni i krępi, mają dużą kość brwiową i cofnięte czoło. Tak, ale neandertalczycy malowali zwierzęta w jaskiniach. Pochowuje swoich zmarłych. Może nawet gra na flecie. Tworzy zaawansowany super klej.

Międzynarodowy zespół badaczy odkrył to, wyjmując pięć kamiennych narzędzi z szuflad wciąż poplamionych klejem. Znaleziono je w Moutiers, prehistorycznym miejscu w Dordonii, znanym od 1860 roku. Przypisuje się je neandertalczykom i wykonano je między 40 000 a 120 000 p.n.e. Ponieważ jednak zakopano go wśród masy narzędzi znalezionych w Mostier, nie był on wcześniej szczegółowo badany. Odkryto je podczas wewnętrznego przeglądu grupy i ostatecznie zrozumiano ich zainteresowanie naukowe. „Elementy były pakowane pojedynczo i nie były dotykane od lat 60. XX w. Dzięki temu lepkie pozostałości organiczne zostały bardzo dobrze zachowane.” – wyjaśnia Ewa Dutkiewicz, archeolog z Uniwersytetu w Tybindze w Niemczech, która była współreżyserką Badanie opublikowano pod koniec lutego W Postęp nauki.

Rodzaj masy modelarskiej

Na tych pięciu kamiennych płatkach widzimy po bokach ślady czerwonego i żółtego barwnika. Na czterech z pięciu narzędzi znajdujemy również błyszczące, czasem gęste, czarne pozostałości. „Czerwone i żółte plamy występowały tylko na części narzędzi, tworząc barierę oddzielającą część zabrudzoną od czystej”. Archeolodzy opisali w swoich badaniach. Doszli do wniosku, że kolorowa połowa kamienia była wcześniej pokryta ochronnym etui ułatwiającym manipulację, natomiast czysta połowa stanowiła użyteczną ostrą część narzędzia, która służyła do cięcia lub rzeźbienia. „Te odkrycia potwierdzają hipotezę, że artefakty Mustiera były częścią narzędzi kompozytowych. Składano je poprzez przymocowanie ich do rękojeści lub rączki za pomocą kleju lub alternatywnie, jak pokazują inne archeologiczne przykłady neandertalczyków, klej był formowany na narzędziach i służył jako sam uchwyt.

W rzeczywistości wydaje się, że neandertalczycy w Mustair opracowali przepis na rodzaj gliny, z którą gotowali spody swoich ostrych narzędzi. Naukowcy z Uniwersytetu w Tybindze, w towarzystwie badaczy z Uniwersytetu w Strasburgu i Uniwersytetu Nowojorskiego, rozpoczęli archeologię eksperymentalną, aby sprawdzić swoją hipotezę. Próbowali wytworzyć tę lepką pastę przy użyciu materiałów i środków dostępnych prymitywnemu człowiekowi: w tym przypadku jesteśmy pewni, że pigmenty w Moustiers to ochra – żółty lub czerwony pył skalny. Czarna pozostałość wygląda na naturalny bitum. Ale w jakich proporcjach?

„plastyczny blok”

Tak było, mówi Patrick Schmidt, prehistoryk z Tybingi i współkierownik badania „Z zaskoczeniem zauważamy, że ochra stanowi ponad 50% składu kleju, ponieważ bitum suszony na powietrzu traci swoje właściwości adhezyjne po dodaniu takich ilości ochry”. Musieliśmy przetestować inne sposoby działania. „Innie było, gdy używaliśmy bitumu ciekłego, który nie do końca nadaje się do produkcji kleju. Ale jeśli dodamy 55% ochry, powstanie elastyczna masa. Bingo. Pasta odtworzona w XXI wieku jest na tyle gęsta i lepka, że ​​dobrze trzyma się wokół kamienia, ale nie klei się do skóry dłoni trzymającej narzędzie.

Inne dowody sugerują, że neandertalczycy w ten sposób używali swoich kamiennych płatków: oglądane pod mikroskopem pięć zbadanych fragmentów wykazuje dwa zupełnie różne rodzaje zużycia. Jednym z nich jest klasyczne zużycie, którego doświadcza kamień działający jako narzędzie podczas tarcia z innymi materiałami. Inną formą noszenia jest np „Jasny połysk rozprowadzony na całej powierzchni części, która ma znajdować się w uchwycie narzędzia, a którego nie ma nigdzie indziej na kamieniu. Interpretujemy to jako skutek ścierania się ochry na skutek ruch narzędzia w uchwycie. wyjaśnia Radu Iovita, paleontolog z Uniwersytetu Nowojorskiego i współautor badania.

Mocny klej do montażu narzędzi

Oprócz satysfakcji wynikającej ze zrozumienia, w jaki sposób te narzędzia zostały wykonane i użyte, badanie uwypukliło talent neandertalczyków. „Kleje stosowane w narzędziach wieloskładnikowych należą do najlepszych fizycznych dowodów ewolucji kulturowej i procesów poznawczych wczesnych ludzi”. Pamięta naukę. Przepisy na bazie ochry i lepkiej substancji znane były już wczesnym Homo sapiens w Afryce, którzy wytwarzali mocny klej do montażu narzędzi. Ale jeszcze nie wiemy „Neandertalski dotyk” Jak Radu nazywa to iovita, która polega na wzmocnieniu proporcji ochry. „Ilości są tak duże, że zmniejszają skuteczność kleju. […] Kiedy jednak sam klej o wysokiej ochrze służy jako uchwyt narzędzi skrawających – zachowanie znane wśród neandertalczyków – oferuje realne korzyści w postaci poprawy wytrzymałości i sztywności. Podsumowuje badanie.

obsada Patricka Schmidta, „Nasza praca pokazuje, że wczesny Homo sapiens w Afryce i neandertalczycy w Europie mieli podobne wzorce myślenia. Stosowane przez nich techniki klejenia są równie ważne dla naszego zrozumienia ewolucji człowieka.”