„Superksiężyc jest bardzo głupi” – mówi astronauta-amator, ale „jest teraz mnóstwo innych rzeczy, na które warto zwrócić uwagę”

Czyste niebo i chłodne noce – w piątek 29 września wszystkie warunki pozwolą na obserwację jak największej liczby gwiazd i planet na niebie. W nocy z piątku na sobotę pojawi się gość specjalny: „superksiężyc”, gwiazda znajdująca się bliżej Ziemi i przez to bardziej widoczna. Dla Oliviera Sange „Superksiężyc to świetna zabawa!” Ale jest wiele innych rzeczy do rozważenia.

Bardzo czyste niebo, żadnych chmur, żadnego saharyjskiego pyłu, jeśli unikniemy wszelkich zanieczyszczeń świetlnych, pod koniec września warunki są idealne, aby wystawić głowę w niebo.

Astronauci amatorzy i profesjonaliści powiedzą Ci: Wrzesień to miesiąc, na który astronauci z niecierpliwością czekają na obserwację nieba. Jak początek poszukiwań gwiazd.

Dlaczego ten okres jest bardziej odpowiedni? „Wyszliśmy poza umiar, – podkreśla Olivier Sange, szef działu wiadomości kosmicznych w Cité de l’Espace w Tuluzie. Noce są coraz dłuższe i bardziej przypominają dzień. Kiedy słońce zachodzi, po dobrej godzinie, w niektórych miejscach, gdzie nie ma zanieczyszczeń świetlnych, np. w miastach, jest prawie ciemno. Nazywamy to zmierzchem astronomicznym, kiedy słońce znajduje się za horyzontem. „Ponadto mieliśmy serię bezksiężycowych nocy, więc niebo było słabo oświetlone, abyśmy mogli zobaczyć więcej rzeczy”.

Inne sprzyjające elementy to wiatr, który wygania chmury i zanieczyszczenia powietrza, a także deszcz. Po deszczu, gdy pogoda się poprawia, powietrze staje się czystsze, gdyż z deszczu spadają wiszące przedmioty. Rezultat: czystsze niebo, z którego możesz doskonale widzieć Drogę Mleczną i niektóre planety, jeśli jesteś na to wyposażony.

Takie piękne niebo sprawia, że ​​chcesz wyjść i stawić czoła zimnym nocom, jeśli to konieczne. Dopóki nie będzie pełni księżyca, scena będzie potężniejsza. Pod warunkiem, że przejedziesz kilka kilometrów, aby uciec od jasno oświetlonych ośrodków miejskich, które sprawią, że stracisz z oczu Drogę Mleczną.

„Październikowe niebo jest bardzo odpowiednie do obserwacji Jowisza i Saturna. Olivier Sange kontynuuje. Kiedy słońce zachodzi, widzimy Saturna na południu i Jowisza na wschodzie. Ta ostatnia przypomina nieco niebiańską latarnię morską, najjaśniejszą planetę. Saturn znajduje się na długości geograficznej około 23:40, więc możemy go obserwować na początku nocy. Na razie pierścienie Saturna oglądane przez teleskop to prawdziwy cud. Na Jowisza będziesz musiał poczekać trochę dłużej: mija południk o 4 rano.

Jeśli przygoda cię kusi, Ta strona jest w języku francuskim i wystarczy wybrać swoje miasto, aby otrzymać własną mapę nieba.

Od czasu swojego pojawienia się Internet nieco się zmienił. Internauci pasjonujący się astronomią mogą znaleźć wszelkie informacje potrzebne do maksymalnego wykorzystania oferty przy jednoczesnym osiągnięciu wydajności. „Teraz wiele stron internetowych udostępnia wskaźniki takie jak wiatr, warunki widoczności i warunki obserwacji. Internet bardzo zmienił praktyki. Teraz możemy wypożyczyć teleskop na kilka godzin lub kilka minut na drugim końcu świata i zrobić świetne zdjęcia ”w krótkim czasie i bez konieczności wychodzenia z domu. „Możemy krytykować tę metodę, ale w każdym razie jest ona skuteczna”.

W tym okresie istnieje również możliwość dotknięcia oczami Wenus lub Merkurego, ale pod koniec nocy. Pojawia się po stronie, po której zachodzi słońce. Merkury leży na określonej długości geograficznej i dlatego jego najlepszą widoczność osiąga około godziny 4:15. cierpliwość !

W nocy z piątku na sobotę 30 września będzie widoczny „superksiężyc”, czyli księżyc najbliższy Ziemi i dlatego bardziej widoczny. Dlaczego to zjawisko występuje 3 do 4 razy w roku: Orbita Księżyca nie jest idealna, więc zdarzają się momenty, gdy gwiazda jest bliżej nas lub nieco dalej.

Zostało to naukowo przeanalizowane i zmierzone przez wielkiego specjalistę od Księżyca, Freda Espenaka. W ciągu 5000 lat obserwował Księżyc w jego najbliższym punkcie (356 000 km od Ziemi) i jego najdalszym punkcie (370 000 km). Stworzył skalę od 0 do 1. Superksiężyc waha się od 0,9.

W nocy z piątku na sobotę ogłaszany jest nowy superksiężyc. Termin ten został wymyślony przez astrologa i od tego czasu zjawisko to jest regularnie sprzedawane. To wystarczy, aby nasz astronom z Space City się zarumienił. „Superksiężyc to super wanilia. Przesadnie wyolbrzymiamy coś trywialnego, mówiąc ludziom: «Wyjdź, a zobaczysz coś niezwykłego.» W rzeczywistości nie widzimy niczego nadzwyczajnego, ponieważ ten superksiężyc jest może o 14% większy, ale szczerze mówiąc, gołym okiem nie widać różnicy.” „Ryzy to wzmocnieniem nastrojów antynaukowych”.

Dlatego nie warto zagłębiać się w to zjawisko godzinami. Jeśli wrócimy do skali Freda Espenaka, oczekiwany księżyc 29 września będzie na poziomie 0,964, podczas gdy 31 sierpnia ubiegłego roku był na poziomie 0,997.

Co więcej, sierpień miał dwie pełnie księżyca, które nazywamy niebieskim księżycem (niebieski księżyc po angielsku, który nie ma nic wspólnego z kolorami!). „Czas trwania księżyca wynosi 29 dni. Możemy więc zobaczyć dwa księżyce w miesiącu. Tak było w sierpniu, kiedy dodano dwa superksiężyce, znacznie lepiej niż to, co zaplanowano na piątkowy wieczór”.

Tak jak radzi Olivier Sange, idź poobserwować niebo, bo pora jest sprzyjająca. Dla tych, którzy chcą naprawdę zobaczyć superksiężyc: Do zobaczenia 4 lipca 2031 r. Ogłoszono superksiężyc pierwszego stopnia (w maksymalnej skali).