Ospa małpia: 5 minut na zrozumienie obaw WHO dotyczących globalnego rozprzestrzeniania się

Czy przypadki ospy małpiej mogą rozprzestrzenić się na cały świat? Światowa Organizacja Zdrowia jest zaniepokojona tą sprawą po wybuchu zanieczyszczeń w ostatnich tygodniach w Demokratycznej Republice Konga. Jakie nowe obserwacje poczyniono? Jaki jest profil pacjenta? Recenzje Le Parisien.

Jaki jest warunek?

Niepokój jest prawdziwy. „Obawiamy się, że nastąpi transmisja międzynarodowa” z Demokratycznej Republiki Konga – powiedziała podczas konferencji prasowej w Genewie dr Rosamund Lewis, specjalistka WHO ds. ospy prawdziwej – preferowanego terminu zastępującego ospę małpią. Bo notatka jest niepokojąca: „Epidemia w kraju szybko się rozprzestrzenia”. Ostrzegł, że wykryto ponad 13 000 podejrzanych przypadków, „ponad dwukrotnie więcej niż liczba infekcji zgłoszonych w poprzednich latach”. Przede wszystkim zginęło „ponad 600” osób.

Do tego czasu około dziesięć obszarów w DRK uznano za „endemiczne”, co oznacza, że ​​wirus rozprzestrzeniał się tam mniej więcej stale. Według niego obecnie 22 prowincje w kraju zostały dotknięte przypadkami ospy prawdziwej Biuletyn WHO z dnia 23 listopada. Agencja ONZ zauważa, że ​​ludzie, „którzy udali się na obszary dotknięte chorobą, byli źródłem łańcucha przenoszenia się choroby z człowieka na człowieka w prowincjach nie dotkniętych chorobą”.

Dlaczego te zanieczyszczenia są bardziej niepokojące niż wcześniej?

Istnieją dwa znane klady (lub warianty) mpoxu: 1 i 2b. Obecna epidemia w Demokratycznej Republice Konga przenoszona jest przez typ 1 wirusa, natomiast epidemię, która w zeszłym roku nawiedziła Europę i Stany Zjednoczone, wywołał typ 2b, który może być przenoszony głównie podczas stosunku płciowego. „Do tej pory klad 1 występujący na kontynencie afrykańskim był przenoszony na ludzi poprzez kontakt z niektórymi zwierzętami, takimi jak gryzonie. Przypadki te ograniczały się w pewnym stopniu do obszarów wiejskich. Jednak po raz pierwszy doszło do przeniesienia drogą płciową pomiędzy pacjentami z typem 1 .

Ta nowa droga przenoszenia budzi niepokój, ponieważ epidemia rozprzestrzenia się obecnie na obszary, które dotychczas uważano za odporne na tę chorobę tropikalną. Zauważył, że obecnie dotknięte są „obszary podmiejskie lub w dużym stopniu zurbanizowane, takie jak Kinszasa”, prowincje Lualaba i Kiwu Południowe. Zmienił się także obraz pacjentów, gdyż liczba zarażonych kobiet przewyższa liczbę mężczyzn.

Inną obawą jest to, że wariant 1 krążący w DRK stwarza bardziej niepokojący poziom ryzyka niż wariant 2b. „Historycznie szacujemy, że wskaźnik śmiertelności w kategorii 1 wynosi około 10% w porównaniu z 1% w kategorii 2”, nawet jeśli liczby te zależą od kontekstu zdrowotnego wirusa, mówi Yannick Simonin, specjalista ds. nowych wirusów w Uniwersytetu w Montpellier. Kraj i rodzaj zapewnianego wsparcia.

Jaki jest kontekst?

Wirus ospy małp występuje endemicznie w niektórych częściach Afryki od lat 70. XX wieku. Choroba przenoszona jest ze zwierząt na ludzi, ale dlatego może być przenoszona również poprzez bliski kontakt i kontakt seksualny. W ubiegłym roku epidemię przypadków (powiązaną z wariantem 2b) zaobserwowano już w maju 2022 r. w Europie i Stanach Zjednoczonych.

Objawy zaczynają się od gorączki, zmęczenia, a nawet bólów mięśni. Wówczas na skórze (w tym na narządach płciowych) mogą pojawić się plamy i zmiany chorobowe. Test PCR umożliwia następnie potwierdzenie – lub brak – obecności wirusa. W obliczu wybuchu przypadków w 2022 r. kilka krajów, takich jak Francja i Stany Zjednoczone, wzmocniło swoje kampanie szczepień. We Francji epidemię uważa się za „pod kontrolą”. Faktem jest, że liczba infekcji rośnie obecnie w wielu regionach świata, szczególnie w Azji, a przypadki występują w Japonii, Wietnamie, Chinach i Indonezji.

Czym jest zapobieganie?

Aby ograniczyć rozprzestrzenianie się jakiejkolwiek epidemii, należy w pierwszej kolejności skierować wysiłki na kampanie wykrywające, które w dalszym ciągu uważa się za bardzo delikatne. „Nie jest łatwo postawić diagnozę, ponieważ objawy ospy można łatwo pomylić z objawami innych chorób: od prostej choroby grypopodobnej po odrę i wysypkę” – zauważa Jannik Simonin, który uważa, że ​​„duża część przypadków pozytywnych” pozostaje poza zasięgiem radaru. Konkluzja jest następująca: „Brak wykrycia stanowi podatny grunt dla rozprzestrzeniania się wirusa”.