Czym jest projekt naukowy o wartości 20 miliardów dolarów realizowany we Francji?

Działający od 2008 roku Wielki Zderzacz Hadronów (LHC) to masywny pierścień o obwodzie 27 kilometrów, wyposażony w tysiące nadprzewodzących magnesów, które przyspieszają wiązki cząstek do prędkości bliskich prędkościom świetlnym. W szczególności umożliwiło to potwierdzenie istnienia bozonu Higgsa, kluczowej cząstki elementarnej w Modelu Standardowym fizyki cząstek elementarnych.

Naukowcy mają teraz ambicje pójść dalej i aby to osiągnąć, konieczne wydaje się zbudowanie „Fabryka bozonu Higgsa», czyli narzędzie, które umożliwi produkcję tych cząsteczek w dużych ilościach. Celem jest zapewnienie dokładniejszego obrazu wszechświata: „Z czego zbudowana jest ciemna materia lub dlaczego we wszechświecie jest więcej materii niż antymaterii, mimo że podczas Wielkiego Wybuchu mogło być jej w równych częściach?» – precyzuje Ursula Bassler, przewodnicząca Rady CERN.

Nowy zderzacz

Zbudowany na granicy Francji i Szwajcarii Wielki Zderzacz Hadronów (LHC) jest największym w historii akceleratorem cząstek na świecie, ale sytuacja może się zmienić, gdy naukowcy z CERN wykorzystają jego możliwości. Większy i wydajniejszy system.

Zderzacz Pierścieni Przyszłości (FCC) zostanie zakopany na głębokości 200 metrów w porównaniu do 80 metrów w Wielkim Zderzaczu Hadronów (LHC). Przede wszystkim główny pierścień będzie miał 91 kilometrów obwodu i będzie rozciągał się między Francją a Szwajcarią. W ten sposób staje się „Najpotężniejsze narzędzie, jakie kiedykolwiek stworzyła ludzkość, do badania praw natury na podstawowym poziomie„, wyjaśniła Fabiola Gianotti, dyrektor generalna CERN.

Do rozwiązania pozostają jeszcze dwa główne wyzwania: z jednej strony znalezienie niezbędnych funduszy, które naukowcy szacują na 20 miliardów euro, a z drugiej strony pokonanie przeszkód środowiskowych i ekologicznych, jakie wiążą się z pracami na dużą skalę. Tworzenie Europy wymaga zatwierdzenia budżetu przez 23 członków CERN, a to zadanie nie będzie łatwe.