Po spotkaniu Joe Bidena i Keira Starmera nie podjęto żadnej decyzji w sprawie ewentualnego użycia przez Kijów broni dalekiego zasięgu

Rosja rozpocznie produkcję nowego drona szturmowego dalekiego zasięgu Garpiya-A1 w 2023 roku (Garbia(„harpie” po rosyjsku), który obejmuje chińską technologię i został już wykorzystany w konflikcie z Ukrainą, według dwóch europejskich źródeł wywiadowczych i dokumentów, do których ma dostęp Reuters.

Jak wynika z dokumentów, do których ma dostęp Reuters: kontraktu produkcyjnego, pism od firmy i dokumentów finansowych, IEMZ Kupol, spółka zależna rosyjskiego giganta zbrojeniowego Almaz-Antey, wyprodukowała w okresie od lipca 2023 r. do lipca 2024 r. ponad 2500 egzemplarzy Garpii. IEMZ Koupol i Almaz-Antey, z którymi skontaktowała się agencja Reuters, nie odpowiedziały na prośbę o komentarz.

Ten dron został rozmieszczony przeciwko celom cywilnym i wojskowym na Ukrainie. Według dwóch źródeł, które prosiły o zachowanie anonimowości, spowodowały straty materialne, ale także ofiary wśród ludności i ukraińskich sił zbrojnych. Zażądali także nieujawniania niektórych szczegółów zawartych w dokumentach, w szczególności dat.

Źródła pokazały agencji Reuters zdjęcia zniszczonego pojazdu Garbia, bez dalszych szczegółów. Reuters nie był w stanie niezależnie zweryfikować autentyczności tego materiału filmowego, który podobno pochodził z Ukrainy.

Jeśli tak jest, „Może to wskazywać, że Rosja jest obecnie bardziej uzależniona od krajowej produkcji i oczywiście od Chin, biorąc pod uwagę, że obie strony konfliktu polegają na chińskich komponentach do produkcji dronów”.„, zauważa Samuel Bendet z waszyngtońskiego think tanku Center for a New American Security.

Do tej pory Rosja opierała się głównie na technologii irańskiej. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski powiedział w maju 2023 r., że od czasu inwazji na Ukrainę w lutym 2022 r. Iran dostarczył Rosji ponad tysiąc dronów Shahed-136. Władze w Teheranie, które zaprzeczają dostawie dronów do Rosji, odmówiły komentarza w tej sprawie. Informacje związane z Garpiya-A1.

Rosyjskie Ministerstwo Obrony odmówiło komentarza w tej sprawie. Chińskie MSZ w oświadczeniu dla Reutersa poinformowało, że Pekin ściśle kontroluje transfer technologii do celów wojskowych, w tym dronów. „W świetle kryzysu ukraińskiego Chiny zawsze promowały rozmowy pokojowe i porozumienie polityczne”.ogłasza. Dodaje, że handel z Rosją nie podlega żadnym ograniczeniom.

W zeszłym tygodniu Sekretarz Generalny NATO Jens Stoltenberg wezwał Chiny do zaprzestania pomocy wojskowej dla Rosji, podkreślając, że ma to ogromny wpływ na kontynuację konfliktu.

Garpiya-A1 jest “Bardzo blisko Shahida”Według europejskiej agencji wywiadowczej, która przekazała informacje agencji Reuters, jest on wyposażony w silnik Limbach L550 E. Silnik ten, zaprojektowany i wyprodukowany w Niemczech, jest obecnie produkowany w Chinach przez firmę Xiamen Limbach. Firma odmówiła komentarza.

Reutersowi udało się zapoznać z umową o wartości ponad miliarda rubli (10 mln euro) podpisaną w pierwszym kwartale 2023 roku pomiędzy Ministerstwem Obrony Rosji a IEMZ Kupol na zagospodarowanie zakładu do produkcji dronów.

Drony Garpiya-A1 są produkowane w byłej cementowni w Iżewsku w Udmurcji w zachodniej Rosji. IEMZ Koupol przejął zakład w 2020 r. Materiał wideo przeanalizowany przez Reuters w wiadomościach Telegram potwierdza istnienie i funkcjonowanie tego zakładu produkcyjnego.

Jak wynika z dokumentów firmy, prototyp pojazdu Garpiya został przetestowany w pierwszej połowie 2023 roku. Według wspomnianej wcześniej europejskiej agencji wywiadowczej produkcja sięgnęła kilkuset sztuk w drugiej połowie 2023 r. i około 2000 sztuk w pierwszej połowie 2024 r.

Ważący niecałe 300 kilogramów pocisk Garpiya ma maksymalny zasięg 1500 kilometrów – jak określa kontrakt, co zbliża go do możliwości Shahed-136.

the „Washington Post”. W sierpniu informowano, że Rosja planuje zwiększyć produkcję lokalnej wersji Shahed-136, Jeran-2, w Elabudze w Tatarstanie.

Z dokumentów datowanych na II kwartał 2023 roku wynika, że ​​rosyjski dostawca TSK Vektor przekazał do IEMZ Kupol części importowane z Chin. Na żądanie TSK Vektor nie udzielił odpowiedzi.

Trzeci dokument uzyskany przez Reuters – zamówienie zakupu pomiędzy TSK Vektor i Koupol z pierwszego kwartału 2024 r. – szczegółowo opisuje dostawę stu osi, gaźników i innych części silnika Limbach L550 E sprzedawanego przez dwie chińskie firmy: Juhang Aviation Technology i Redlepus Vector Industries, których siedziby znajdują się w Shenzhen.

Johang, który jest poniżej Sankcje brytyjskieod lutego i amerykańskiOd maja Redlepus nie odpowiedział na prośby Reutersa. Według danych celnych, od kwietnia 2022 r. do grudnia 2023 r. TSK Vektor importował części o wartości 36,3 mln dolarów od firmy Juhang Aviation Technology oraz komponenty o wartości 6,2 mln dolarów od Redlepus TSK Vector Industrial Shenzhen Co Ltd. Dotyczy to części silników lotniczych, modułów elektronicznych, złączy, półprzewodników, wtyczek i innych podzespołów przeznaczonych przede wszystkim do użytku „do użytku cywilnego” I „Zastosowanie przemysłowe”.