Recenzja Nokia G22: wytrzymały smartfon klasy podstawowej zbudowany z myślą o trwałości

Dzięki G22 Nokia próbuje umieścić jeden ze swoich produktów referencyjnych w mocno spornym segmencie cenowym produktów o wartości 200 euro. Firma zdaje sobie sprawę, że trudno będzie jej stawić czoła chińskiej konkurencji i koncentruje swój marketing na zwiększeniu trwałości, w szczególności dzięki współpracy z iFixit. Trudno jednak spełnić tę obietnicę bez wpływu na ostateczną cenę.

Wprowadzony na rynek za 199 euro, G22 jest twarzą w twarz z Samsungiem Galaxy A14, który jest kompatybilny z 5G, ale także starszą Redmi Note 11S, która korzysta z pięknego panelu Oled. Dopiero okaże się, czy jest w stanie wyróżnić się na tle tych dwóch podstaw dla początkujących.

Pod względem wzornictwa ten G22 wyraźnie zapożycza od swojego większego brata, G60, którego testowaliśmy kilka miesięcy temu. Wykończenia są w sam raz, a marka szczyci się stosowaniem backsplashu wykonanego w całości z plastiku pochodzącego z recyklingu. Ta ostatnia jest błyszcząca i łatwo zbiera odciski palców. Ustępuje miejsca fotowyspie z klasycznym potrójnym fotoczujnikiem, co jednak uniemożliwia zachowanie stabilności po zainstalowaniu.

Smartfon ma duże wymiary (165 x 76,2 x 8,5 mm), a 196 g nie czyni go wagą piórkową. 6,5-calowy wyświetlacz zajmuje nieco ponad 81% przedniej powierzchni, pozostawiając miejsce na szerokie ramki z wycięciem w kształcie kropli wody, które jest nieco przestarzałe. Jest chroniony warstwą szkła Gorilla Glass 3, co z pewnością uzupełnia ograniczoną certyfikację IP52, ale nie jest metodyczne w swojej cenie. Z pewnością wytrzyma mały deszcz, ale trzeba uważać na większe rozpryski wody; Mogliśmy oczekiwać więcej od smartfona, który obiecuje ponadprzeciętną trwałość.

Na prawej krawędzi znalazły się przyciski głośności, ale i skuteczny na co dzień czytnik linii papilarnych. Dolna krawędź oczywiście mieści port USB typu C, ale także wejście mini-jack 3,5 mm na słuchawki lub słuchawki przewodowe. Tacka na dwie karty SIM może również pomieścić kartę microSD, idealną do zwiększenia początkowej przestrzeni dyskowej do zaledwie 64 GB.

Jeśli chodzi o łączność, pozostajemy przekonani sieci 4G, Bluetooth 5.0 i Wi-Fi 5. Dlatego nie mamy do czynienia z urządzeniem zasadniczo zorientowanym na przyszłość.

Mój głos

Port mini jack, o którym mowa, jest raczej dobrej jakości. Z pewnością wolelibyśmy więcej mocy (101 mVrms), ale zakres dynamiki jest bardzo poprawny (98,6 dB), zniekształcenia są minimalne (0,0045%), a przesłuch jest kontrolowany (-49 dB). Dlatego wolimy używać słuchawek niż jednego głośnika, co jest nieco bałaganiarskie.

Tutaj Nokia postawiła na 6,5-calowy IPS LCD, który wyświetla HD+ (720 x 1600 pikseli, 270 ppi) i oferuje częstotliwość odświeżania obrazu do 90 Hz. Można wybrać tryb adaptacyjny, od 60 do 90 Hz w zależności od zastosowania, lub utknąć przy 60 Hz, aby zaoszczędzić maksymalną moc. Ten artykuł wydaje się koniecznie datowany na 2023 rok, zwłaszcza w porównaniu z panelem Oled w Redmi Note 11 lub 12.

Współczynnik kontrastu wynosi 1493:1, co jest całkiem dobrym wynikiem jak na wyświetlacz LCD. Szczytowe światło osiąga 522 cd/m2, co może być nieco ciasne do użytku w bezpośrednim świetle słonecznym, zwłaszcza że współczynnik odbicia dla ruchomych ekranów jest zawsze wysoki (44,3%). Czas trwania wydawał się nam dość wysoki (20 ms), podczas gdy opóźnienie dotykowe było ograniczone (52 ms).

Nokia nie uznała za stosowne oferować różnych wstępnie wybranych kalibracji ekranu. Dlatego konieczne jest, abyś był zadowolony z wartości po wyjęciu pudełka. Zmierzyliśmy Delta E na 3,3, co jest bardzo prawdziwe. Jasne, są pewne zaspy na odcieniach zieleni i czerwieni, ale nadal są do zniesienia.

Tam, gdzie wbija się but, jest temperatura barwowa, która tutaj dochodzi do 7779 K. Zbyt wysoka wartość, która nadaje ekranowi chłodny, niebieskawy wygląd. Można go jednak nieco obniżyć dzięki ściemniaczowi, ale wolelibyśmy to wykorzystać bez skomplikowanych manipulacji.

Połączenie jest zasilane przez Unisoc T606 w połączeniu z 4 GB pamięci RAM. Lekka konfiguracja, delikatnie mówiąc, ale mimo to oferuje przyzwoitą wydajność wielozadaniową. Ma już wynik 81, co pozwala mu pozostać dość elastycznym podczas surfowania po Internecie lub sieciach społecznościowych.

Być może to wystarczy dla grupy docelowej. Uważaj jednak, aby nie wczytać zbyt wielu stron na raz, ponieważ układ może jeszcze szybko pokazać swoje ograniczenia. Konkurencja naprawdę nie jest lepsza, ale nadal docenilibyśmy nieco mocniejszy chip, aby zobaczyć, jak wychodzi cicho.

Nic dziwnego, że SoC nie jest wycięty ze względu na to gry. Nie będzie więc w stanie grać we wszystkie tytuły ze Sklepu Play w dobrych warunkach. Jednak w naszym docelowym protokole testowym był w stanie utrzymać średnio 35 fps. Wyraźna średnia ocen, za którą trudno winić przedział cenowy.

W tej cenie nie jest to naprawdę możliwe dla fotofonu godnego tej nazwy, ale niektóre modele wciąż się wyróżniają. Nokia G22 opiera się na 50-megapikselowym czujniku głównym, którego obiektyw otwiera się na f/1.8, któremu towarzyszą dwa moduły (makro i głębia) po 2 megapiksele (f/2.4).

Porównamy go z czujnikiem 108 MP w Redmi Note 11S, który w praktyce okazał się dość dobry.

Zasada działania modułu: 50 MP, f/1,8

Podobnie jak zdecydowana większość dzisiejszych smartfonów, G22 wykorzystuje technologię łączenie pikseli Aby dostarczyć zdjęcia 12,5 MP (12 MP dla Note 11S).

W ciągu dnia obraz okazał się bardzo przeciętny. Widzimy całą scenę i jest ona dość dobrze naświetlona, ​​ale poziom szczegółowości jest wciąż bardzo niski. Szkoda jednak, bo niektóre mniejsze elementy, takie jak wzory kolorów, są odwzorowane dość dobrze (pomimo nieco mdłych kolorów). Jednak renderowanie Redmi Note 11S jest dobrym krokiem powyżej i oferuje znacznie wyższą ostrość, bez usterki w ćwiczeniu. Nokii G22 trudno się więc wyróżnić.

W nocy strzał G22 jest prawie bezużyteczny. Na obraz spadło bardzo widoczne rozmycie, a na krawędziach występują znaczne aberracje chromatyczne. Note 11S nadal działa lepiej i oferuje scenę, w której każdy element jest łatwo rozpoznawalny. Więc naukowiec rozdziela te dwa obrazy.

tryb 50 megapikseli

Sekcja o pełnej definicji (dostępna w ustawieniach) niestety nie jest przekonująca. Nie ma prawie żadnego zysku w szczegółach. Ta sama uwaga dotyczy kolorymetrii, która jest czasami poprawiana w tym trybie, ale nie tutaj. Nie ma to więc szczególnego znaczenia, jeśli nie zamierzasz później kadrować zdjęć.

Jednostka przednia, tryb portretowy i wideo

W wycięciu umieszczono przedni sensor 8 MP (f/2). Selfie są w porządku… jeśli się nie ruszasz. Ujęciom brakuje szczegółów, a kolorymetria jest nijaka. Nie zalecamy używania go w nocy. Tryb bokeh jest bardzo skuteczny, pod warunkiem, że jesteś gładko ogolony, inaczej przeszkadza w montażu.

Po stronie wideo Nokia G22 jest oparta na Full HD przy 30 klatkach na sekundę, zarówno z przodu, jak iz tyłu. To wystarczy, aby uchwycić niektóre wspomnienia, ale wymagania kamerzystów staną na przeszkodzie.

Smartfony klasy podstawowej często mają dobrą żywotność baterii, a G22 nie jest wyjątkiem od reguły. wręcz przeciwnie! W naszym protokole testowym udało się wytrzymać 25 godzin i 41 minut, zanim się poddał. Świetny wynik, który pozwala używać go przez dwa dni, a nawet trochę dłużej, zanim będzie trzeba go podłączyć.

Szybkość ładowania jest ograniczona do 20 W, co nie jest bardzo wysokie. Całkowite zatankowanie za pomocą kompatybilnej ładowarki (brak w zestawie) zajęło 2 godziny. Jest dość długi, ale nie kwestionujemy tego, że jest bardziej niezależny niż merytoryczny.

Nasz wynik w zakresie zrównoważonego rozwoju pomaga zidentyfikować zrównoważony aspekt smartfona zarówno dla konsumenta, jak i dla środowiska. Opiera się na wskaźniku naprawialności, kryteriach trwałości (wskaźnik ochrony, standardowe złącza, okres gwarancji, aktualizacje itp.) oraz ocenie polityki społecznej odpowiedzialności biznesu. Wszystkie szczegóły analizy znajdziesz w naszym artykule prezentującym stopień zrównoważenia.

Marka podkreśla swoją współpracę z iFixit, która oferuje również zestaw sprzedawany za 29,99 €, który zastępuje niektóre elementy. Nie jest jednak konieczna np. wymiana baterii. Doskonała inicjatywa… która niestety nie odpowiada monitorowaniu oferowanych programów. W rzeczywistości smartfon korzysta tylko z dwóch lat aktualizacji systemu operacyjnego i trzech lat poprawek bezpieczeństwa. To niewiele, zwłaszcza jak na urządzenie, które ma trwać. W związku z tym część oprogramowania może dość szybko stać się przestarzała, nawet jeśli całość pozostaje funkcjonalna.